Ένα χλωμό καντήλι,
την μοναξιά μου φωτίζει πικρά
κι ένα φτωχό μαντήλι,
τα δάκρυά μου για σένα μετρά.
Έρχονται καράβια, ξεφορτώνουνε χαρές,
μα εσύ δεν ήρθες ούτε χτες,
έρχονται τα τραίνα, φέρνουν γέλια στο σταθμό,
μα σ’ εμένα φέρνουν στεναγμό.
Ένα χλωμό καντήλι,
την μοναξιά μου φωτίζει πικρά
κι ένα φτωχό μαντήλι,
τα δάκρυά μου για σένα μετρά.
Εστέρεψε η Ανάβρα
που ΄δινε αγάπη, χαρά και στοργή,
βάλε, καρδιά, τα μαύρα,
εκείνη πάει, ξανά δε θα `ρθεί.
Έρχονται καράβια, ξεφορτώνουνε χαρές,
μα εσύ δεν ήρθες ούτε χτες,
έρχονται τα τραίνα, φέρνουν γέλια στο σταθμό,
μα σ’ εμένα φέρνουν στεναγμό.
Ένα χλωμό καντήλι,
την μοναξιά μου φωτίζει πικρά
κι ένα φτωχό μαντήλι,
τα δάκρυά μου για σένα μετρά.
|
Έna chlomó kantíli,
tin monaksiá mu fotízi pikrá
ki éna ftochó mantíli,
ta dákriá mu gia séna metrá.
Έrchonte karávia, ksefortónune charés,
ma esí den írthes ute chtes,
érchonte ta trena, férnun gélia sto stathmó,
ma s’ eména férnun stenagmó.
Έna chlomó kantíli,
tin monaksiá mu fotízi pikrá
ki éna ftochó mantíli,
ta dákriá mu gia séna metrá.
Estérepse i Anávra
pu ΄dine agápi, chará ke storgí,
vále, kardiá, ta mavra,
ekini pái, ksaná de tha `rthi.
Έrchonte karávia, ksefortónune charés,
ma esí den írthes ute chtes,
érchonte ta trena, férnun gélia sto stathmó,
ma s’ eména férnun stenagmó.
Έna chlomó kantíli,
tin monaksiá mu fotízi pikrá
ki éna ftochó mantíli,
ta dákriá mu gia séna metrá.
|