Έρχονται χρόνια δύσκολα
γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα
μ’ ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες.
Έρχονται χρόνια δύσκολα
τα πάντα άνω κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος
κι εμείς πληγές γεμάτο.
Φονιάδες μονοπώλια
παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε
και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν.
Ποδοπατούν αλύπητα
τ’ ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε
κι όνειρα πια δε χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.
|
Έrchonte chrónia dískola
gemáta kategides
ki emis tu kósmu thímata
m’ atéliota provlímata
ke ligostés elpídes.
Έrchonte chrónia dískola
ta pánta áno káto,
o kósmos ine anástatos
ki emis pligés gemáto.
Foniádes monopólia
pantu fotiés anávun,
mas kene, mas dikázune
ke tin psichí mas vgázune
ke zontanus mas thávun.
Podopatun alípita
t’ anthrópino to sóma,
sto ágnosto vadízume
ki ónira pia de chtízume,
mas klinune to stóma.
|