Μια ζωή εγώ, σ’ ό,τι πεις να τρέχω
λάθη στη σειρά, όλα να τα αντέχω
λόγια και φιλιά, δίχως σημασία
μια ζωή εμείς, μια υποκρισία
Στο τέρμα του δρόμου τα φώτα σβηστά
το τέλος ξεκάθαρο πια…
Τώρα είμαι μίλια μακριά
για μένα ζω κι είμαι καλά
σ’ έχω διαγράψει οριστικά
μαζί σου πέρασα πολλά
Τώρα είμαι μίλια μακριά
καινούρια μέρα ξεκινά
δεν έχεις θέση πουθενά
μαζί σου πέρασα πολλά
Έγινα σκιά που σ’ ακολουθούσε
μα η καρδιά σου απλά αδιαφορούσε
έχασα καιρό κι άλλο δε με παίρνει
κοίταξε να βρεις άλλη δεδομένη
Χαμένοι από χέρι στο λέω εμείς
και φεύγει όποιος ξέρει νωρίς…
Τώρα είμαι μίλια μακριά
για μένα ζω κι είμαι καλά
σ’ έχω διαγράψει οριστικά
μαζί σου πέρασα πολλά
Τώρα είμαι μίλια μακριά
καινούρια μέρα ξεκινά
δεν έχεις θέση πουθενά
μαζί σου πέρασα πολλά
|
Mia zoí egó, s’ ó,ti pis na trécho
láthi sti sirá, óla na ta antécho
lógia ke filiá, díchos simasía
mia zoí emis, mia ipokrisía
Sto térma tu drómu ta fóta svistá
to télos ksekátharo pia…
Tóra ime mília makriá
gia ména zo ki ime kalá
s’ écho diagrápsi oristiká
mazí su pérasa pollá
Tóra ime mília makriá
kenuria méra ksekiná
den échis thési puthená
mazí su pérasa pollá
Έgina skiá pu s’ akoluthuse
ma i kardiá su aplá adiaforuse
échasa keró ki állo de me perni
kitakse na vris álli dedoméni
Chaméni apó chéri sto léo emis
ke fevgi ópios kséri norís…
Tóra ime mília makriá
gia ména zo ki ime kalá
s’ écho diagrápsi oristiká
mazí su pérasa pollá
Tóra ime mília makriá
kenuria méra ksekiná
den échis thési puthená
mazí su pérasa pollá
|