|
Μοιάζω μ’ ένα δρόμο γύρω από πλατεία
που στο κέντρο είσαι εσύ,
μοιάζω με τις λέξεις που τις νύχτες ψάχνεις
για να κάνεις προσευχή,
Μοιάζω με τη μέρα που τα πάντα ήρθαν
όπως τα `θελες εσύ,
μοιάζω με τη νύχτα που γλυκά περνάει
για να έρθει το πρωί.
Μοιάζω με κορδέλα που ‘χει τυλιγμένη
μια καρδιά που σ’ αγαπά,
μα μην την ανοίξεις αν κι εσύ δε νιώσεις
πως μπορείς γι’ αυτήν πολλά.
Μοιάζω μαριονέτα που στα δάχτυλά σου
έχεις δέσει τις κλωστές,
μοιάζω ετικέτα που ‘χει τ’ όνομά σου
πάνω της πολλές φορές.
Μοιάζω με λουλούδι που τα πέταλά του
σε θυμίζουν αγκαλιά,
μοιάζω μ’ ένα χνούδι πάνω στο κορμί σου
να γλιστράει απαλά.
Μοιάζω με κορδέλα που ‘χει τυλιγμένη
μια καρδιά που σ’ αγαπά,
μα μην την ανοίξεις αν κι εσύ δε νιώσεις
πως μπορείς γι’ αυτήν πολλά.
|
Miázo m’ éna drómo giro apó platia
pu sto kéntro ise esí,
miázo me tis léksis pu tis níchtes psáchnis
gia na kánis prosefchí,
Miázo me ti méra pu ta pánta írthan
ópos ta `theles esí,
miázo me ti níchta pu gliká pernái
gia na érthi to pri.
Miázo me kordéla pu ‘chi tiligméni
mia kardiá pu s’ agapá,
ma min tin aniksis an ki esí de niósis
pos boris gi’ aftín pollá.
Miázo marionéta pu sta dáchtilá su
échis dési tis klostés,
miázo etikéta pu ‘chi t’ ónomá su
páno tis pollés forés.
Miázo me luludi pu ta pétalá tu
se thimízun agkaliá,
miázo m’ éna chnudi páno sto kormí su
na glistrái apalá.
Miázo me kordéla pu ‘chi tiligméni
mia kardiá pu s’ agapá,
ma min tin aniksis an ki esí de niósis
pos boris gi’ aftín pollá.
|
