Μοιρασιά δώσ’ τα όλα σου τα πλούτη για την αγάπη ετούτη
μοιρασιά μια γυναίκα αγαπάμε στον γκρεμό της περπατάμε
τελικά θα καούμε στην ίδια φωτιά
Μοιρασιά να τρελαίνει και τους δύο
να το βλέπει σαν αστείο να γελά
δια τρία η ουσία τι παράξενη ιστορία μοναξιά
θα μας κάψει στην ίδια φωτιά
Δεν έχει καρδιά για μας δεν πονά δε μας αξίζει
σ’ αγάπες πολλές παιδεύει ζωές
κι όμως φωτίζει τον κόσμο από ’δω σαν περνάει
και ανθίζει η γη που πατάει
Μοιρασιά δύο φίλους να χωρίζει τη ζωή τους να ορίζει
σοβαρά να γινόταν να διαλέξεις την αγάπη μου
ν’αντέξεις τα φιλιά
να καείς μόνο εσύ στη φωτιά
να καείς μόνο εσύ στη φωτιά
Δεν έχει καρδιά για μας δεν πονά δε μας αξίζει
σ’ αγάπες πολλές παιδεύει ζωές
κι όμως φωτίζει τον κόσμο από ’δω σαν περνάει
και ανθίζει η γη που πατάει
|
Mirasiá dós’ ta óla su ta pluti gia tin agápi etuti
mirasiá mia gineka agapáme ston gkremó tis perpatáme
teliká tha kaume stin ídia fotiá
Mirasiá na treleni ke tus dío
na to vlépi san astio na gelá
dia tría i usía ti parákseni istoría monaksiá
tha mas kápsi stin ídia fotiá
Den échi kardiá gia mas den poná de mas aksízi
s’ agápes pollés pedevi zoés
ki ómos fotízi ton kósmo apó ’do san pernái
ke anthízi i gi pu patái
Mirasiá dío fílus na chorízi ti zoí tus na orízi
sovará na ginótan na dialéksis tin agápi mu
n’antéksis ta filiá
na kais móno esí sti fotiá
na kais móno esí sti fotiá
Den échi kardiá gia mas den poná de mas aksízi
s’ agápes pollés pedevi zoés
ki ómos fotízi ton kósmo apó ’do san pernái
ke anthízi i gi pu patái
|