Η νύχτα έπεσε νωρίς κι εσύ, καρδιά μου, να ξεχάσεις δεν μπορείς.
Ξαναζώ τις ιστορίες, στις παλιές φωτογραφίες.
Ψάχνω από κάπου να πιαστώ.
Ανασαίνω τ άρωμα σου και μιλώ με την σκιά σου.
Πόσο θα ’θελα να είσαι εδώ.
Εσύ που μ’ έμαθες αγάπη τι θα πει.
Εσύ που ορίζεις της καρδιάς μου τα γραμμένα.
Έλα για λίγο, μου χρωστάς μια συμβουλή
Πες μου πως γίνεται να ζω χωρίς εσένα.
Η νύκτα φέρνει το πρωί, κι ο πόνος κάνει την δική του διαδρομή.
Σε δυο ώρες ξημερώνει, η βροχή όλο δυναμώνει.
Πάλι δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Βγάζω βόλτα τ’ όνειρό μου, πάνω στα νερά του δρόμου.
Πόσο θα ‘θελα να είσαι εδώ.
Εσύ που μ’ έμαθες αγάπη τι θα πει.
Εσύ που ορίζεις της καρδιάς μου τα γραμμένα.
Έλα σαν ήχος μες στης νύχτας την σιωπή.
Για να με μάθεις πώς να ζω.
Μπήκες σαν ήλιος στην καρδιά μου
και με πλημμύρισες με φως.
Με ένα χαμόγελο με ανέβασες στα αστέρια, αστέρι μου εσύ.
Εσύ που μ’ έμαθες αγάπη τι θα πει.
Πουν’ τα αρχικά σου στην καρδιά μου χαραγμένα.
Έλα για λίγο, μου χρωστάς μια συμβουλή
Πες μου αν γίνεται να ζω χωρίς εσένα,
χωρίς εσένα
|
I níchta épese norís ki esí, kardiá mu, na ksechásis den boris.
Ksanazó tis istoríes, stis paliés fotografíes.
Psáchno apó kápu na piastó.
Anaseno t ároma su ke miló me tin skiá su.
Póso tha ’thela na ise edó.
Esí pu m’ émathes agápi ti tha pi.
Esí pu orízis tis kardiás mu ta gramména.
Έla gia lígo, mu chrostás mia simvulí
Pes mu pos ginete na zo chorís eséna.
I níkta férni to pri, ki o pónos káni tin dikí tu diadromí.
Se dio óres ksimeróni, i vrochí ólo dinamóni.
Páli den boró na kimithó.
Ogázo vólta t’ óniró mu, páno sta nerá tu drómu.
Póso tha ‘thela na ise edó.
Esí pu m’ émathes agápi ti tha pi.
Esí pu orízis tis kardiás mu ta gramména.
Έla san íchos mes stis níchtas tin siopí.
Gia na me máthis pós na zo.
Bíkes san ílios stin kardiá mu
ke me plimmírises me fos.
Me éna chamógelo me anévases sta astéria, astéri mu esí.
Esí pu m’ émathes agápi ti tha pi.
Pun’ ta archiká su stin kardiá mu charagména.
Έla gia lígo, mu chrostás mia simvulí
Pes mu an ginete na zo chorís eséna,
chorís eséna
|