Κοιμόμουν μέχρι χτες σε λάθος αγκαλιές, χωρίς αγάπη,
και ήρθες ξαφνικά να σβήσεις με τη μια χιλιάδες λάθη,
αγάπη δυνατή ποτέ μου στη ζωή δεν είχα νιώσει,
η πρώτη σου ματιά μου άναψε φωτιά και μ’ έχει λιώσει.
Μόνο εσύ, μόνο εσύ υπάρχεις στην καρδιά μου
σαν τον αητό πάω ψηλά κι εσύ είσαι τα φτερά μου,
μόνο εσύ, μόνο εσύ αγγίζεις την ψυχή μου,
θα σε κρατώ σαν φυλαχτό για πάντα στη ζωή μου.
Γυρνούσα μέχρι χτες σε άρρωστες βραδιές σαν τον αλήτη,
και γύρω μου κενό, δεν είχα ουρανό, δεν είχα σπίτι,
μα ήρθες τώρα εσύ την κάθε μου στιγμή να την αλλάξεις,
μ’ αγάπη και στοργή, πορεία στη ζωή να μου χαράξεις.
Μόνο εσύ, μόνο εσύ υπάρχεις στην καρδιά μου
σαν τον αητό πάω ψηλά κι εσύ είσαι τα φτερά μου,
μόνο εσύ, μόνο εσύ αγγίζεις την ψυχή μου,
θα σε κρατώ σαν φυλαχτό για πάντα στη ζωή μου.
|
Kimómun méchri chtes se láthos agkaliés, chorís agápi,
ke írthes ksafniká na svísis me ti mia chiliádes láthi,
agápi dinatí poté mu sti zoí den icha niósi,
i próti su matiá mu ánapse fotiá ke m’ échi liósi.
Móno esí, móno esí ipárchis stin kardiá mu
san ton aitó páo psilá ki esí ise ta fterá mu,
móno esí, móno esí angizis tin psichí mu,
tha se krató san filachtó gia pánta sti zoí mu.
Girnusa méchri chtes se árrostes vradiés san ton alíti,
ke giro mu kenó, den icha uranó, den icha spíti,
ma írthes tóra esí tin káthe mu stigmí na tin alláksis,
m’ agápi ke storgí, poria sti zoí na mu charáksis.
Móno esí, móno esí ipárchis stin kardiá mu
san ton aitó páo psilá ki esí ise ta fterá mu,
móno esí, móno esí angizis tin psichí mu,
tha se krató san filachtó gia pánta sti zoí mu.
|