Απόψε, γλυκιά μου, φεγγάρι μισό
Μια κούνια που μας πάει ως τον ουρανό
Ας φύγουμε απ’ τη γη, κάθε της πληγή
Ας περιμένει ως την αυγή
Τούτη η νύχτα, αγάπη μου, είναι ερωτική
Μόνο για μας όλα τα αστέρια στον ουρανό
Φτιάχνουνε βαρκούλες και ύστερα πέφτουν στο γιαλό
Κάνε λοιπόν όσες θες ευχές, δε χωρά η νύχτα μας ενοχές
Ζήσε, τα σκιρτήματα της χαράς είναι μόνο για μας
Μόνο για μας
Μόνο για μας όλα τα αστέρια στον ουρανό
Φτιάχνουνε βαρκούλες και ύστερα πέφτουν στο γιαλό
Κάνε λοιπόν όσες θες ευχές, δε χωρά η νύχτα μας ενοχές
Ζήσε, τα σκιρτήματα της χαράς είναι μόνο για μας
Μόνο για μας, μόνο για μας
|
Apópse, glikiá mu, fengári misó
Mia kunia pu mas pái os ton uranó
As fígume ap’ ti gi, káthe tis pligí
As periméni os tin avgí
Tuti i níchta, agápi mu, ine erotikí
Móno gia mas óla ta astéria ston uranó
Ftiáchnune varkules ke ístera péftun sto gialó
Káne lipón óses thes efchés, de chorá i níchta mas enochés
Zíse, ta skirtímata tis charás ine móno gia mas
Móno gia mas
Móno gia mas óla ta astéria ston uranó
Ftiáchnune varkules ke ístera péftun sto gialó
Káne lipón óses thes efchés, de chorá i níchta mas enochés
Zíse, ta skirtímata tis charás ine móno gia mas
Móno gia mas, móno gia mas
|