Να πετώ σαν τον αετό
κι ένα κινητό στο βρόντο
να χτυπά
Να πετώ για τους γαλαξίες μου
τις αξίες μου
και σένα
Οι καιροί κι η ζωή μπορεί
Στη χωματερή
μας ρίχνουν τις καρδιές
Οι καιροί
γιασεμάκια του άοσμου
Απ’ το χάος μου, κομμένα
Μόνο του, μόνο του
πνίγεται
κι είπε τον πόνο του
Μόνο του, μόνο του
πάντα μόνο του
Μες τ’ οξυγόνο του
Μόνο του, κέρνα με
Μόνο του λύπη μου,
πέρνα με
Πέρνα με
Να πετώ σαν τον αετό
μ’ ένα πυρετό που φέρνει
η ανατολή
Να πετώ και να πίνω χρώματα
Ξημερώματα
για σένα
Μόνο του, μόνο του
το μυαλό του ανθρώπου
καίγεται μόνο του
κέντρο του μετώπου
|
Na petó san ton aetó
ki éna kinitó sto vrónto
na chtipá
Na petó gia tus galaksíes mu
tis aksíes mu
ke séna
I keri ki i zoí bori
Sti chomaterí
mas ríchnun tis kardiés
I keri
giasemákia tu áosmu
Ap’ to cháos mu, komména
Móno tu, móno tu
pnígete
ki ipe ton póno tu
Móno tu, móno tu
pánta móno tu
Mes t’ oksigóno tu
Móno tu, kérna me
Móno tu lípi mu,
pérna me
Pérna me
Na petó san ton aetó
m’ éna piretó pu férni
i anatolí
Na petó ke na píno chrómata
Ksimerómata
gia séna
Móno tu, móno tu
to mialó tu anthrópu
kegete móno tu
kéntro tu metópu
|