Στις κουρασμένες τις βραδιές
όνειρα δε χωράνε
στης πόλης τα χαλάσματα
γυρνούν και ξεψυχάνε
στης πόλης τα χαλάσματα
γυρνούν και ξεψυχάνε.
Να σ’ αγαπώ είναι της καρδιάς
να σ’ αγαπώ είναι της καρδιάς μαράζι
τις νύχτες να `μαστε μαζί
και μόνοι σαν χαράζει
τις νύχτες να `μαστε μαζί
και μόνοι σαν χαράζει.
Τα μάτια σου ζωγράφισα
γαρύφαλλα και κρίνα
κι όπως παλιώνει το χαρτί
μαραίνονται κι εκείνα
κι όπως παλιώνει το χαρτί
μαραίνονται κι εκείνα
|
Stis kurasménes tis vradiés
ónira de choráne
stis pólis ta chalásmata
girnun ke ksepsicháne
stis pólis ta chalásmata
girnun ke ksepsicháne.
Na s’ agapó ine tis kardiás
na s’ agapó ine tis kardiás marázi
tis níchtes na `maste mazí
ke móni san charázi
tis níchtes na `maste mazí
ke móni san charázi.
Ta mátia su zográfisa
garífalla ke krína
ki ópos palióni to chartí
marenonte ki ekina
ki ópos palióni to chartí
marenonte ki ekina
|