|
Σε βλέπω σκεφτική κι ανησυχώ τόσο πολύ
Μήπως η σκέψη σου γυρνάει στα περασμένα
Σε βλέπω σκεφτική κι ανησυχώ τόσο πολύ
Και λέω μακάρι να σκεφτότανε εμένα
Και θέλω ν’ ανοίξω την πόρτα, να φύγω, να φύγω
Στην αμφιβολία μια μαύρη πέτρα να ρίξω
Και θέλω ν’ ανοίξω την πόρτα, να φύγω, να φύγω
Το κρύο σου βλέμμα δε θέλω ξανά ν’ αντικρίσω
Καλύτερα μόνος, μικρότερος θα `ναι ο πόνος
Καλύτερα τώρα, πριν γίνει η αγάπη μου μπόρα
Καλύτερα μόνος, μικρότερος θα `ναι ο πόνος
Καλύτερα τώρα, πριν γίνει η αγάπη μου μίσος για σένα και μπόρα
Σε βλέπω σκεφτική κι ανησυχώ τόσο πολύ
Όλο καπνίζεις και βαριά αναστενάζεις
Σε βλέπω σκεφτική κι ανησυχώ τόσο πολύ
Δε μου μιλάς και σε κακές σκέψεις με βάζεις
|
Se vlépo skeftikí ki anisichó tóso polí
Mípos i sképsi su girnái sta perasména
Se vlépo skeftikí ki anisichó tóso polí
Ke léo makári na skeftótane eména
Ke thélo n’ anikso tin pórta, na fígo, na fígo
Stin amfivolía mia mavri pétra na ríkso
Ke thélo n’ anikso tin pórta, na fígo, na fígo
To krío su vlémma de thélo ksaná n’ antikríso
Kalítera mónos, mikróteros tha `ne o pónos
Kalítera tóra, prin gini i agápi mu bóra
Kalítera mónos, mikróteros tha `ne o pónos
Kalítera tóra, prin gini i agápi mu mísos gia séna ke bóra
Se vlépo skeftikí ki anisichó tóso polí
Όlo kapnízis ke variá anastenázis
Se vlépo skeftikí ki anisichó tóso polí
De mu milás ke se kakés sképsis me vázis
|
