Μάζεψα τα πάντα,
κι είπα τέλειωσε για πάντα,
Δεν υπάρχει λόγος να ’μαστε μαζί
Πήρα τα κλειδιά μου,
κι όλα τ’ άλλα πράγματά μου,
Και σου άφησα την άδεια μου ψυχή.
Κι όμως πριν να φύγω
Δυο λεπτά πριν σου ξεφύγω
Η αγάπη με σταμάτησε εκεί.
Μόνος δε θέλω να ζήσω,
Φοβάμαι τόσο,
Μόνος μου θα τρελαθώ,
Πως πεθαίνω θα νιώσω,
Μόνος δε θέλω να μείνω,
Μακρυά από σένα,
Μόνος κομμάτια θα γίνω,
Χωρίς εσένα.
Θέλω μαζί σου να είμαι
Κι ας πονάει η αγάπη αυτή.
Πήρα τα όνειρά μου,
Τα σπασμένα τα φτερά μου,
Και σου έγραψα πως πάντα σ’ αγαπώ.
Έσβησα τα φώτα,
Μα όταν έφτασα στην πόρτα,
Δεν μπορούσα αυτό το τέλος να το δω.
Κι έτσι πριν να φύγω,
Δυο λεπτά πριν σου ξεφύγω,
Η αγάπη με σταμάτησε εκεί
|
Mázepsa ta pánta,
ki ipa téliose gia pánta,
Den ipárchi lógos na ’maste mazí
Píra ta klidiá mu,
ki óla t’ álla prágmatá mu,
Ke su áfisa tin ádia mu psichí.
Ki ómos prin na fígo
Dio leptá prin su ksefígo
I agápi me stamátise eki.
Mónos de thélo na zíso,
Fováme tóso,
Mónos mu tha trelathó,
Pos petheno tha nióso,
Mónos de thélo na mino,
Makriá apó séna,
Mónos kommátia tha gino,
Chorís eséna.
Thélo mazí su na ime
Ki as ponái i agápi aftí.
Píra ta ónirá mu,
Ta spasména ta fterá mu,
Ke su égrapsa pos pánta s’ agapó.
Έsvisa ta fóta,
Ma ótan éftasa stin pórta,
Den borusa aftó to télos na to do.
Ki étsi prin na fígo,
Dio leptá prin su ksefígo,
I agápi me stamátise eki
|