|
Στ’ ορκίζομαι ποτέ δεν το περίμενα
ιδέα τελειωμένη πως θα σήμαινα
δεν είναι από δάκρυ όλα το κόκκινο αυτό χρώμα
που ήρθε και ζωγράφισε τα μάτια μου.
Για να μην είναι όλα τόσο επίπεδα
ουρλιάζω στη δουλειά μου και στα γήπεδα,
κορνάρω, τρέχω μες στο δρόμο, τα βάζω με τον αστυνόμο
για να μην είναι όλα τόσο επίπεδα κι ύστερα
Μόνος μου γυρίζω σπίτι, μόνος μου σαν τον αλήτη
μόνος μου με τσακισμένα τα φτερά.
Μόνος μου και πως ν’ αντέξω τέτοια νύχτα που έχει έξω
άνοιξη τριγύρω κι εδώ μια παγωνιά.
Κυλάει, φεύγει ο χρόνος με τα ψέματα
συνέχεια κουβεντιάζω γι’ άλλα θέματα,
γυρνώ σε μπαρ και συναυλίες, καινούριες βρίσκω ασχολίες
κυλάει, φεύγει ο χρόνος με τα ψέματα και μετά
Μόνος μου γυρίζω σπίτι, μόνος μου σαν τον αλήτη
μόνος μου με τσακισμένα τα φτερά.
Μόνος μου και πως ν’ αντέξω τέτοια νύχτα που έχει έξω
άνοιξη τριγύρω κι εδώ μια παγωνιά.
|
St’ orkízome poté den to perímena
idéa telioméni pos tha símena
den ine apó dákri óla to kókkino aftó chróma
pu írthe ke zográfise ta mátia mu.
Gia na min ine óla tóso epípeda
urliázo sti duliá mu ke sta gípeda,
kornáro, trécho mes sto drómo, ta vázo me ton astinómo
gia na min ine óla tóso epípeda ki ístera
Mónos mu girízo spíti, mónos mu san ton alíti
mónos mu me tsakisména ta fterá.
Mónos mu ke pos n’ antékso tétia níchta pu échi ékso
ániksi trigiro ki edó mia pagoniá.
Kilái, fevgi o chrónos me ta psémata
sinéchia kuventiázo gi’ álla thémata,
girnó se bar ke sinavlíes, kenuries vrísko ascholíes
kilái, fevgi o chrónos me ta psémata ke metá
Mónos mu girízo spíti, mónos mu san ton alíti
mónos mu me tsakisména ta fterá.
Mónos mu ke pos n’ antékso tétia níchta pu échi ékso
ániksi trigiro ki edó mia pagoniá.
|
