Ζω με δίχως στεναχώρια
κι ας μου λείπουν τα λεφτά
αγαπώ όλα τ’ αγόρια
και με αγαπούν κι αυτά
Όλα μου αρέσουν όλα
κι αναιδή κι ευγενικά
μα και τα ονειροπόλα
και τα μελαγχολικά
Είναι όμως ένα αγόρι
το αγόρι μου
που τα χείλη του έχουν γεύση
φρούτου ώριμου
Έχει πλάτες δύο μέτρα
και γροθιά σκληρή σαν πέτρα
τα μπράτσα του τα δύο σαν με κλείνει
νιώθω απέραντη ευτυχία και γαλήνη
Μου αρέσουνε τ’ αγόρια
και παντού τ’ ομολογώ
αλλά μου αρέσει χώρια
το αγόρι που `χω εγώ
|
Zo me díchos stenachória
ki as mu lipun ta leftá
agapó óla t’ agória
ke me agapun ki aftá
Όla mu arésun óla
ki anedí ki evgeniká
ma ke ta oniropóla
ke ta melagcholiká
Ine ómos éna agóri
to agóri mu
pu ta chili tu échun gefsi
frutu órimu
Έchi plátes dío métra
ke grothiá sklirí san pétra
ta brátsa tu ta dío san me klini
niótho apéranti eftichía ke galíni
Mu arésune t’ agória
ke pantu t’ omologó
allá mu arési chória
to agóri pu `cho egó
|