Τι να πω και τι να κάνω,
την καρδιά μου πώς θα γειάνω,
κι αν εσύ δεν μ’ αγαπήσεις
απ’ το χάρτη θα με σβήσεις.
Αχ, μου ‘βαλες μεγάλο πόνο
κι όμως δεν το μετανιώνω,
και για σένα, τα σπασμένα,
σ’ αγαπώ και τα πληρώνω.
Χίλια λόγια πικραμένα
κι αν σου είπανε για μένα,
στο Θεό σου που πιστεύεις,
σ’ αγαπώ, μη με παιδεύεις.
Αχ, μου ‘βαλες μεγάλο πόνο
κι όμως δεν το μετανιώνω,
και για σένα, τα σπασμένα,
σ’ αγαπώ και τα πληρώνω.
Δεν τη θέλω τη ζωή μου
αν δεν είσαι εσύ μαζί μου,
ταίρι μου αν δε σε κάνω,
να το ξέρεις, θα πεθάνω.
Αχ, μου ‘βαλες μεγάλο πόνο
κι όμως δεν το μετανιώνω,
και για σένα, τα σπασμένα,
σ’ αγαπώ και τα πληρώνω
|
Ti na po ke ti na káno,
tin kardiá mu pós tha giáno,
ki an esí den m’ agapísis
ap’ to chárti tha me svísis.
Ach, mu ‘vales megálo póno
ki ómos den to metanióno,
ke gia séna, ta spasména,
s’ agapó ke ta pliróno.
Chília lógia pikraména
ki an su ipane gia ména,
sto Theó su pu pistevis,
s’ agapó, mi me pedevis.
Ach, mu ‘vales megálo póno
ki ómos den to metanióno,
ke gia séna, ta spasména,
s’ agapó ke ta pliróno.
Den ti thélo ti zoí mu
an den ise esí mazí mu,
teri mu an de se káno,
na to kséris, tha petháno.
Ach, mu ‘vales megálo póno
ki ómos den to metanióno,
ke gia séna, ta spasména,
s’ agapó ke ta pliróno
|