Το ξέρω πως η ώρα μοιάζει χρόνος
το τίποτα στα μάτια μου βουνό
το αντίο της χαράς μου δολοφόνος
μα έχω κάτι για να κρατηθώ
Μου φτάνει που μπορώ
για λίγο να σε δω
στα μάτια σου να φτιάξω τα όνειρά μου
μου φτάνει που μου λες
πως όταν φεύγεις κλαις
γιατί η ζωή σου χάνεται μακριά μου
Χωρίς εσένα ο πόνος ψάχνει ταίρι
κι η μοναξιά με παίρνει αγκαλιά
η νύχτα κι άλλη νύχτα θα μου φέρει
μα έχω κάτι για παρηγοριά
|
To kséro pos i óra miázi chrónos
to típota sta mátia mu vunó
to antío tis charás mu dolofónos
ma écho káti gia na kratithó
Mu ftáni pu boró
gia lígo na se do
sta mátia su na ftiákso ta ónirá mu
mu ftáni pu mu les
pos ótan fevgis kles
giatí i zoí su chánete makriá mu
Chorís eséna o pónos psáchni teri
ki i monaksiá me perni agkaliá
i níchta ki álli níchta tha mu féri
ma écho káti gia parigoriá
|