Μέσα στο μυαλό μου σ’ έχω κι όλα είναι δυνατά
Δεν υπάρχει δε μπορώ, αρκεί μόνο να θέλεις
Ένα πράγμα δεν αντέχω να μη σ’ έχω αγκαλιά
Είσαι όλη η ζωή μου θέλω να το ξέρεις…
Μες την αγκαλιά σου νιώθω να ‘μαι τόσο δυνατός
Δυο σώματα φτιαγμένα για να γίνουν ένα
Πάνω απ’ όλους κι από όλα είναι ο έρωτας αυτός
Ότι θες να πεις στα μάτια σου είναι γραμμένα…
Εγώ τα πάντα μπορώ και δεν φοβάμαι κανένα
Τα βάζω με το Θεό μου φτάνει να ‘χω εσένα
Κάποιοι με λένε τρελό κι ότι τα ‘χω χαμένα
Μα δε με νοιάζει γιατί, μου φτάνει να ‘χω εσένα…
Απ’ το πρώτο μας το βλέμμα, ήξερα πως είσαι εσύ
Ότι έψαχνα για χρόνια μέσα τη ζωή μου.
Πως μπορεί με της αγάπη να χωρέσει η λογική
Κράτησέ με, κλείσ’ τα μάτια φύγαμε ψυχή μου…
Εγώ τα πάντα μπορώ και δεν φοβάμαι κανένα
Τα βάζω με το Θεό μου φτάνει να ‘χω εσένα
Κάποιοι με λένε τρελό κι ότι τα ‘χω χαμένα
Μα δε με νοιάζει γιατί, μου φτάνει να ‘χω εσένα…
|
Mésa sto mialó mu s’ écho ki óla ine dinatá
Den ipárchi de boró, arki móno na thélis
Έna prágma den antécho na mi s’ écho agkaliá
Ise óli i zoí mu thélo na to kséris…
Mes tin agkaliá su niótho na ‘me tóso dinatós
Dio sómata ftiagména gia na ginun éna
Páno ap’ ólus ki apó óla ine o érotas aftós
Όti thes na pis sta mátia su ine gramména…
Egó ta pánta boró ke den fováme kanéna
Ta vázo me to Theó mu ftáni na ‘cho eséna
Kápii me léne treló ki óti ta ‘cho chaména
Ma de me niázi giatí, mu ftáni na ‘cho eséna…
Ap’ to próto mas to vlémma, íksera pos ise esí
Όti épsachna gia chrónia mésa ti zoí mu.
Pos bori me tis agápi na chorési i logikí
Krátisé me, klis’ ta mátia fígame psichí mu…
Egó ta pánta boró ke den fováme kanéna
Ta vázo me to Theó mu ftáni na ‘cho eséna
Kápii me léne treló ki óti ta ‘cho chaména
Ma de me niázi giatí, mu ftáni na ‘cho eséna…
|