Τα πράγματά σου αγγίζω και ταυτίζομαι
τα βλέπω τα κρατάω και φανατίζομαι
κι όλο σε σκέφτομαι και βασανίζομαι
Γιατί μου λείπεις, μου λείπεις, μου λείπεις
και πάω να τρελαθώ
γιατί σε χάνω, κι αρχίζω να χάνω
τελείως τον έλεγχο
κι όπου και να ‘μαι, θυμάμαι πως θα ‘μαι
για σένα μια ανάμνηση
και με τρελαίνεις καθώς επιμένεις
σε τούτη την άρνηση
Τα ρούχα σου φοράω και σε αισθάνομαι
και στη μεριά του κρεβατιού σου κάθομαι
σε ονειρεύομαι και τότε χάνομαι
Γιατί μου λείπεις, μου λείπεις, μου λείπεις
και πάω να τρελαθώ
γιατί σε χάνω, κι αρχίζω να χάνω
τελείως τον έλεγχο
κι όπου και να ‘μαι, θυμάμαι πως θα ‘μαι
για σένα μια ανάμνηση
και με τρελαίνεις καθώς επιμένεις
σε τούτη την άρνηση
|
Ta prágmatá su angizo ke taftízome
ta vlépo ta kratáo ke fanatízome
ki ólo se skéftome ke vasanízome
Giatí mu lipis, mu lipis, mu lipis
ke páo na trelathó
giatí se cháno, ki archízo na cháno
telios ton élegcho
ki ópu ke na ‘me, thimáme pos tha ‘me
gia séna mia anámnisi
ke me trelenis kathós epiménis
se tuti tin árnisi
Ta rucha su foráo ke se esthánome
ke sti meriá tu krevatiu su káthome
se onirevome ke tóte chánome
Giatí mu lipis, mu lipis, mu lipis
ke páo na trelathó
giatí se cháno, ki archízo na cháno
telios ton élegcho
ki ópu ke na ‘me, thimáme pos tha ‘me
gia séna mia anámnisi
ke me trelenis kathós epiménis
se tuti tin árnisi
|