Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
με τη σκέψη πίσω στα παλιά ξαναγυρνώ
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ
Τα μάτια κλείνω και ζητώ
το στόμα σου το λατρευτό
του γέλιου σου το χάδι το ζεστό
μα είσαι τόσο μακριά
και μες στην κάμαρη ερημιά
αγιάτρευτη πληγή η μοναξιά
Βουβά στον κήπο μου πουλιά
λουλούδια δίχως ευωδιά
μαράθηκαν τα φύλλα στα κλαδιά
λες κάποια μάγισσα κακιά
μια χειμωνιάτικη βραδιά
τους πήρε τη ζωή χωρίς καρδιά
Όταν πέφτουν οι σκιές το δειλινό
το φεγγάρι το χλωμό κοιτώ στον ουρανό
μου ξανάρχονται στο νου λόγια τρυφερά
ώρες της αγάπης που τις ζούσα μια φορά
και μου λείπεις και μου λείπεις τόσο πολύ
Είσαι τόσο μακριά που να σε βρω
και μου λείπεις…
και μου λείπεις σ’ αγαπώ
δεν σε ξεχνώ
Τα λουλούδια δίχως ευωδιά
και μου λείπεις και μου λείπεις
δεν σε ξεχνώ σ’ αγαπώ…
|
Όtan péftun i skiés to dilinó
me ti sképsi píso sta paliá ksanagirnó
mu ksanárchonte sto nu lógia triferá
óres tis agápis pu tis zusa mia forá
ke mu lipis ke mu lipis tóso polí
Ta mátia klino ke zitó
to stóma su to latreftó
tu géliu su to chádi to zestó
ma ise tóso makriá
ke mes stin kámari erimiá
agiátrefti pligí i monaksiá
Ouvá ston kípo mu puliá
luludia díchos evodiá
maráthikan ta fílla sta kladiá
les kápia mágissa kakiá
mia chimoniátiki vradiá
tus píre ti zoí chorís kardiá
Όtan péftun i skiés to dilinó
to fengári to chlomó kitó ston uranó
mu ksanárchonte sto nu lógia triferá
óres tis agápis pu tis zusa mia forá
ke mu lipis ke mu lipis tóso polí
Ise tóso makriá pu na se vro
ke mu lipis…
ke mu lipis s’ agapó
den se ksechnó
Ta luludia díchos evodiá
ke mu lipis ke mu lipis
den se ksechnó s’ agapó…
|