Όλοι ομπρέλα σήμερα κρατάνε
μα για μένα είναι ξαστεριά.
Μου ‘πες σ’ αγαπώ κι είναι σαν να `ναι
Μάης μήνας και καλοκαιριά.
Μου γελούν τ’ αγάλματα στο δρόμο
παίζουν τα φανάρια το κρυφτό.
Πήρα κλήση απ’ τον τροχονόμο
κι είπα γελαστός ευχαριστώ.
Μου ‘πες σ’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο
και τρέχω μες στους δρόμους σαν τρελός
Τριαντάφυλλα στην πόρτα μου να βάλω
ν’ ανοίξω τα παντζούρια μου στο φως.
Ν’ ανοίξω το σαλόνι το μεγάλο
να μπεις εσύ, ο ήλιος κι ο Θεός.
Σήμερα δεν παίρνω εφημερίδα
δεν με νοιάζουν οι καημοί της γης.
Διάβασα τα μάτια σου και είδα
όμορφα τα νέα της ζωής.
Σαν παιδί γυρνώ μέσα στις στράτες
κι έχω τόση αγάπη στην καρδιά.
Γέμισα τις τσέπες σοκολάτες
για να τις μοιράσω στα παιδιά.
Μου ‘πες σ’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο
και τρέχω μες στους δρόμους σαν τρελός
Τριαντάφυλλα στην πόρτα μου να βάλω
ν’ ανοίξω τα παντζούρια μου στο φως.
Ν’ ανοίξω το σαλόνι το μεγάλο
να μπεις εσύ, ο ήλιος κι ο Θεός.
|
Όli obréla símera kratáne
ma gia ména ine ksasteriá.
Mu ‘pes s’ agapó ki ine san na `ne
Máis mínas ke kalokeriá.
Mu gelun t’ agálmata sto drómo
pezun ta fanária to kriftó.
Píra klísi ap’ ton trochonómo
ki ipa gelastós efcharistó.
Mu ‘pes s’ agapó ke típot’ állo
ke trécho mes stus drómus san trelós
Triantáfilla stin pórta mu na válo
n’ anikso ta pantzuria mu sto fos.
N’ anikso to salóni to megálo
na bis esí, o ílios ki o Theós.
Símera den perno efimerída
den me niázun i kaimi tis gis.
Diávasa ta mátia su ke ida
ómorfa ta néa tis zoís.
San pedí girnó mésa stis strátes
ki écho tósi agápi stin kardiá.
Gemisa tis tsépes sokolátes
gia na tis miráso sta pediá.
Mu ‘pes s’ agapó ke típot’ állo
ke trécho mes stus drómus san trelós
Triantáfilla stin pórta mu na válo
n’ anikso ta pantzuria mu sto fos.
N’ anikso to salóni to megálo
na bis esí, o ílios ki o Theós.
|