Απορώ μα τελικά στα θαύματα πιστεύω
μοιάζεις άγγελος εσύ που βρέθηκε στη γη
στο χαμόγελο φοράς τους ήλιους που γυρεύω
και στα χείλη τη δροσιά που ψάχνω στη βροχή.
Δε χορταίνω να κοιτώ τα όμορφα σου μάτια
κι όταν λείπεις τα λεπτά δε φεύγουν τα μετρώ
η καρδιά μου έχει μπει σε νέα μονοπάτια
έχω όνειρα πολλά εγώ για μας τους δυο.
Ταξίδεψε με, βάδισε με, όπου αγαπάς
αρκεί τα χείλη μας να καίνε όταν με φιλάς
στην αγκαλιά μου έλα γείρε θέλω να σου πω
για μένα είναι όλα πια εσύ κι εγώ, εσύ κι εγώ.
Από το χέρι και σφιχτά εγώ θα σε κρατάω
για να φτάσουμε ψηλά να βρούμε ουρανό
θέλω την κάθε μου στιγμή κοντά σου να περνάω
και σε κόσμους μαγικούς μαζί σου να χαθώ.
|
Aporó ma teliká sta thafmata pistevo
miázis ángelos esí pu vréthike sti gi
sto chamógelo forás tus ílius pu girevo
ke sta chili ti drosiá pu psáchno sti vrochí.
De chorteno na kitó ta ómorfa su mátia
ki ótan lipis ta leptá de fevgun ta metró
i kardiá mu échi bi se néa monopátia
écho ónira pollá egó gia mas tus dio.
Taksídepse me, vádise me, ópu agapás
arki ta chili mas na kene ótan me filás
stin agkaliá mu éla gire thélo na su po
gia ména ine óla pia esí ki egó, esí ki egó.
Apó to chéri ke sfichtá egó tha se kratáo
gia na ftásume psilá na vrume uranó
thélo tin káthe mu stigmí kontá su na pernáo
ke se kósmus magikus mazí su na chathó.
|