Μου το ‘χαν πει από μικρή
να κάνω λίγο κράτει
μα εγώ έψαχνα για κάτι
που τώρα το ‘χω βρει.
Σ’ όλα του κόσμου τα στραβά
κι ανάποδα ήμουν μέσα
σε μια ζωή μπαμπέσα
και πλήρωνα ακριβά.
Σε κατακόκκινα πανό
και σε διαδηλώσεις
Δεν είσαι ό,τι δηλώσεις
στο λέω και πονώ.
Με δαντελένιο νυφικό
παντρεύτηκα μια μέρα
μα πέταξα σαν σφαίρα
πριν γίνει φονικό.
Με παραμύθια ερωτικά
κοιμάμαι όπως πάντα
και να ‘μαι στα τριάντα
χωρίς πεθερικά.
Κι αφού κουράστηκα πολύ
καιρός, λέω, να πεθάνω
λιγάκι, ν’ ανασάνω
να σπάσω σαν γυαλί.
Μα δε μου πήγαινε. Κι εγώ
που τόσα έχω περάσει
ε, ας κάνω, είπα, μια στάση
κάπου στον Χολαργό.
Μ’ ένα μολύβι στο δεξί,
στ’ αριστερό τσιγάρο
μπροστά σας θα φρενάρω,
ελεύθερο ταξί.
Ας ξεκινήσουμε ξανά
κι ας πέσουμε στα ίδια
στο λάκκο με τα φίδια.
Ζωή είναι και περνά!
|
Mu to ‘chan pi apó mikrí
na káno lígo kráti
ma egó épsachna gia káti
pu tóra to ‘cho vri.
S’ óla tu kósmu ta stravá
ki anápoda ímun mésa
se mia zoí babésa
ke plírona akrivá.
Se katakókkina panó
ke se diadilósis
Den ise ó,ti dilósis
sto léo ke ponó.
Me dantelénio nifikó
pantreftika mia méra
ma pétaksa san sfera
prin gini fonikó.
Me paramíthia erotiká
kimáme ópos pánta
ke na ‘me sta triánta
chorís petheriká.
Ki afu kurástika polí
kerós, léo, na petháno
ligáki, n’ anasáno
na spáso san gialí.
Ma de mu pígene. Ki egó
pu tósa écho perási
e, as káno, ipa, mia stási
kápu ston Cholargó.
M’ éna molívi sto deksí,
st’ aristeró tsigáro
brostá sas tha frenáro,
elefthero taksí.
As ksekinísume ksaná
ki as pésume sta ídia
sto lákko me ta fídia.
Zoí ine ke perná!
|