|
Έλεος, έλεος για με το φουκαρά
δείξετε, αδέρφια, φίλοι γκαρδιακοί!
Σε τάφο κείτομαι, όχι σε ισκιερά
δάσια, σ’ αυτήν τη μαύρη φυλακή
που η μοίρα μ’ έχει μ’ άδεια θεϊκή.
Κορίτσια, βλάμηδες, νιοί, γέροι, γριές,
φορτσαδόροι, ακροβάτες, χορευτές,
που πηδάτε με μπρίο κωμικό,
λυγερόφωνοι εσείς τραγουδιστές,
το δόλιο τον Βιγιόν θ’ αφήστε εδώ;
Ψάλτες π’ όλα τα ψέλνετε στραβά,
αλήτες δίχως δυάρα τσακιστή,
μάγκες που κάνετε όλο χωρατά,
διανοούμενοι λίγο ή πολύ χαζοί,
τρεχάτε, πριν ο χάρος τόνε βρει.
σαν πεθάνει, εσείς πρόθυμοι ποιητές,
θαν του φτιάξετε δεκάρικες ωδές.
Αγέρας, φως, δε βλέπουν τον φτωχό,
με βαριούς τοίχους του ‘καμαν φασκιές.
Το δόλιο τον Βιγιόν θ’ αφήσετε εδώ;
Στα χάλια ελάτε ιδέστε τον αυτά,
αφέντες σπλαχνικοί κι ευγενικοί,
που δεν είστε ρηγάδωνε γενιά,
παρά τ’ αφέντη Θεού είσαστε γονή.
Τον έχουν σε νηστεία στανική,
πληγιάσαν οι μασέλες του οι φτωχές
αλέθοντας ψωμόφλουδες ξερές
και γρούζουν τα’ άντερά του απ’ το νερό
που πίνει με χοντρές χοντρές γουλιές.
Το δόλιο τον Βιγιόν θ’ αφήστε εδώ;
Πρίγκιπες, χάρη με βασιλικές
βούλες πετύχετέ μου, και τριχιές
μ’ ένα καλάθι ρίχ’ τε μου να βγω.
Κι οι χοίροι ακόμα τρέχουν μπουλουκιές,
σαν ακούσουν συντρόφου των σκουξιές.
Το δόλιο τον Βιγιόν θ’ αφήστε εδώ;
|
Έleos, éleos gia me to fukará
diksete, adérfia, fíli gkardiaki!
Se táfo kitome, óchi se iskierá
dásia, s’ aftín ti mavri filakí
pu i mira m’ échi m’ ádia theikí.
Korítsia, vlámides, nii, géri, griés,
fortsadóri, akrovátes, choreftés,
pu pidáte me brío komikó,
ligerófoni esis tragudistés,
to dólio ton Igión th’ afíste edó;
Psáltes p’ óla ta psélnete stravá,
alítes díchos diára tsakistí,
mágkes pu kánete ólo choratá,
dianoumeni lígo í polí chazi,
trecháte, prin o cháros tóne vri.
san petháni, esis próthimi piités,
than tu ftiáksete dekárikes odés.
Agéras, fos, de vlépun ton ftochó,
me varius tichus tu ‘kaman faskiés.
To dólio ton Igión th’ afísete edó;
Sta chália eláte idéste ton aftá,
aféntes splachniki ki evgeniki,
pu den iste rigádone geniá,
pará t’ afénti Theu isaste goní.
Ton échun se nistia stanikí,
pligiásan i maséles tu i ftochés
aléthontas psomófludes kserés
ke gruzun ta’ ánterá tu ap’ to neró
pu píni me chontrés chontrés guliés.
To dólio ton Igión th’ afíste edó;
Prígkipes, chári me vasilikés
vules petícheté mu, ke trichiés
m’ éna kaláthi rích’ te mu na vgo.
Ki i chiri akóma tréchun bulukiés,
san akusun sintrófu ton skuksiés.
To dólio ton Igión th’ afíste edó;
|
