Εδώ η διαθήκη τέλειωσε και κλει
του Φρανσουά Βιγιόν του φουκαρά.
Στην κηδεία το ελάτε Χριστιανοί
σαν κτυπήσει η καμπάνα θλιβερά.
Φορέστε άλικα ρούχα μοναχά.
Στου ερώτου τη φωτιά μαρτυρικό
θάνατο ήβρε, τ’ ορκίστη στ’ αχαμνά,
καθώς άφηνε γεια στον κόσμο αυτό.
Και τον πιστεύω, μα το ναι, γιατί
απ’ όλες τις αγάπες του σκληρά
διώχτηκε σαν ψωριάρικο σκυλί.
Σε τόπο που δε βρέθηκε αγκαθιά
ως με το Ρουσιγιόν, όπου γερά
να μην κράτειε ξεσκλίδια απ’ το φτωχό
βρακί του, το ‘πε ο ίδιος στα σωστά,
καθώς άφηνε γεια στον κόσμο αυτό.
Κι έτσι τα ‘φερε η μοίρα του η σκληρή,
στο χαροπάλεμά του μοναχά
μ’ ένα κουρέλι, ο δόλιος, να βρεθεί.
Κι ακόμα ο έρωτας να τον τυραννά
μπήζοντάς του ολοένα πιο βαθιά
το κοπίδι του το φαρμακερό:
Γι’ αυτό κι εμείς θαμάξαμε έτσι δα,
καθώς άφηνε γεια στον κόσμο αυτό.
Πρίγκηπα, πο ‘χεις χάρη ευγενικιά,
να τι έκαμε γι’ αποχαιρετισμό:
Ήπιε απ’ το μπρούσκο μια γερή ρουφιά,
καθώς άφηνε γεια στον κόσμο αυτό.
|
Edó i diathíki téliose ke kli
tu Fransuá Igión tu fukará.
Stin kidia to eláte Christiani
san ktipísi i kabána thliverá.
Foréste álika rucha monachá.
Stu erótu ti fotiá martirikó
thánato ívre, t’ orkísti st’ achamná,
kathós áfine gia ston kósmo aftó.
Ke ton pistevo, ma to ne, giatí
ap’ óles tis agápes tu sklirá
dióchtike san psoriáriko skilí.
Se tópo pu de vréthike agkathiá
os me to Rusigión, ópu gerá
na min krátie ksesklídia ap’ to ftochó
vrakí tu, to ‘pe o ídios sta sostá,
kathós áfine gia ston kósmo aftó.
Ki étsi ta ‘fere i mira tu i sklirí,
sto charopálemá tu monachá
m’ éna kuréli, o dólios, na vrethi.
Ki akóma o érotas na ton tiranná
bízontás tu oloéna pio vathiá
to kopídi tu to farmakeró:
Gi’ aftó ki emis thamáksame étsi da,
kathós áfine gia ston kósmo aftó.
Prígkipa, po ‘chis chári evgenikiá,
na ti ékame gi’ apocheretismó:
Ήpie ap’ to brusko mia gerí rufiá,
kathós áfine gia ston kósmo aftó.
|