Μόνη σου γυρνάς εδώ κι εκεί
σαν περιπλανώμενο πουλί,
τ’ όνομά σου είναι ιστορία
μια γλυκιά, φευγάτη αμαρτία.
Μπαμπα μπαμπα μπαμπα μπαμπαλού
μου `χεις πάρει και μυαλό και νου,
μπαμπα μπαμπα μπαμπα μπαμπαλού
σε κρατώ μα εσύ είσαι πάντα αλλού.
Μόνη σου χορεύεις και μεθάς,
σαν αγρίμι, νύχτα τριγυρνάς,
ξέρεις η ψυχή σου τι ζητάει,
σε κανέναν, τώρα, δε χρωστάει.
Μπαμπα μπαμπα μπαμπα μπαμπαλού
μου `χεις πάρει και μυαλό και νου,
μπαμπα μπαμπα μπαμπα μπαμπαλού
σε κρατώ μα εσύ είσαι πάντα αλλού.
|
Móni su girnás edó ki eki
san periplanómeno pulí,
t’ ónomá su ine istoría
mia glikiá, fevgáti amartía.
Baba baba baba babalu
mu `chis pári ke mialó ke nu,
baba baba baba babalu
se krató ma esí ise pánta allu.
Móni su chorevis ke methás,
san agrími, níchta trigirnás,
kséris i psichí su ti zitái,
se kanénan, tóra, de chrostái.
Baba baba baba babalu
mu `chis pári ke mialó ke nu,
baba baba baba babalu
se krató ma esí ise pánta allu.
|