Μπαμπέση ντουνιά, γιατί, μ’ απονιά,
μου κλέβεις το γέλιο απ’ τα χείλια,
κοιμάμαι, πονώ, ξυπνάω, θρηνώ
και έχω παράπονα χίλια,
κοιμάμαι, πονώ, ξυπνάω, θρηνώ
και έχω παράπονα χίλια.
Όχι, δεν είν’ αυτή ζωή,
έζησα και την ξέρω,
όσο υπάρχουν άδικοι,
εγώ θα υποφέρω,
όσο υπάρχουν άδικοι,
εγώ θα υποφέρω.
Μπαμπέση ντουνιά, δεν έχεις καρδιά
γι’ αυτό, πιο καλά να μην ζούσα,
εσύ είσ’ αφορμή που έχει χαθεί
ακόμα κι αυτή π’ αγαπούσα,
εσύ είσ’ αφορμή που έχει χαθεί
ακόμα κι αυτή π’ αγαπούσα.
Όχι, δεν είν’ αυτή ζωή,
έζησα και την ξέρω,
όσο υπάρχουν άδικοι,
εγώ θα υποφέρω,
όσο υπάρχουν άδικοι,
εγώ θα υποφέρω.
|
Babési ntuniá, giatí, m’ aponiá,
mu klévis to gélio ap’ ta chilia,
kimáme, ponó, ksipnáo, thrinó
ke écho parápona chília,
kimáme, ponó, ksipnáo, thrinó
ke écho parápona chília.
Όchi, den in’ aftí zoí,
ézisa ke tin kséro,
óso ipárchun ádiki,
egó tha ipoféro,
óso ipárchun ádiki,
egó tha ipoféro.
Babési ntuniá, den échis kardiá
gi’ aftó, pio kalá na min zusa,
esí is’ aformí pu échi chathi
akóma ki aftí p’ agapusa,
esí is’ aformí pu échi chathi
akóma ki aftí p’ agapusa.
Όchi, den in’ aftí zoí,
ézisa ke tin kséro,
óso ipárchun ádiki,
egó tha ipoféro,
óso ipárchun ádiki,
egó tha ipoféro.
|