|
Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει
και παλτουδιά καινούργια πρέπει ν’ αγοράσει
μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό
φράγκο δε δίνω κι ούτε νοιάζομαι γι’ αυτό
Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο
θα την περνώ στην αγκαλιά σου μεγαλείο
κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό
θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό
Κι αν δεν ανάβουμε κουκλίτσα μου μαγκάλι
θα `μαι ζεστός μες στη δική σου την αγκάλη
το πιο θερμό καλοριφέρ ειν’ τα φιλιά
σαν θα κοιμόμαστε κουκλίτσα μου αγκαλιά
Κι έτσι δε θα `χουμε ανάγκη από φώτα
θα την περνάμε μια χαρά ζωή και κότα
και θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ’ τις εννιά
να μη μας πιάνει ξεροβόρι ή παγωνιά
|
Bíke o chimónas ki o kosmákis ta ‘chi chási
ke paltudiá kenurgia prépi n’ agorási
ma to dikó mu ki an epáliose paltó
frágko de díno ki ute niázome gi’ aftó
Ki an o kathénas turturízi apó to krío
tha tin pernó stin agkaliá su megalio
ki ótan to tzáki méni spíti mas svistó
tha me thermeni to filí su to zestó
Ki an den anávume kuklítsa mu magkáli
tha `me zestós mes sti dikí su tin agkáli
to pio thermó kalorifér in’ ta filiá
san tha kimómaste kuklítsa mu agkaliá
Ki étsi de tha `chume anágki apó fóta
tha tin pernáme mia chará zoí ke kóta
ke tha kimómaste ki i dio ap’ tis enniá
na mi mas piáni kserovóri í pagoniá
|
