Σηκώθηκε αέρας
στο ράγισμα της μέρας
εικόνες με ακολουθούν
στιγμές που δε θα ξαναρθούν
Ελπίδες πυρωμένες
πιστώσεις παγωμένες
τα πιο ακριβά μας μυστικά
φτηνά στις μάντρες υλικά
Στη μέσα μου αρένα
αμάξια δίχως φρένα
δίχως αμπάριζα καμιά
στήνω χορό στην ερημιά
Αυτά που έχω αρνηθεί
τα συναντώ σε μια στροφή
του άδειου δρόμου
στη προσευχή ενός παιδιού
στην αγκαλιά του σκοταδιού
και στ’ όνειρο μου
Παίζει ένα μπολέρο
για πού τραβώ δεν ξέρω
σε όλα μέσα απ’ όλα εκτός
σαρανταδυό έτη φωτός
Σε μάτια αστερωμένα
τα μάτια μου χαμένα
θαμπές μορφές ιδανικές
σ’ άγνωστες χώρες μαγικές
Ωραίες αυταπάτες
διαμάντια μου και στάχτες
δίχως αμπάριζα καμιά
στήνω χορό στην ερημιά
|
Sikóthike aéras
sto rágisma tis méras
ikónes me akoluthun
stigmés pu de tha ksanarthun
Elpídes piroménes
pistósis pagoménes
ta pio akrivá mas mistiká
ftiná stis mántres iliká
Sti mésa mu aréna
amáksia díchos fréna
díchos abáriza kamiá
stíno choró stin erimiá
Aftá pu écho arnithi
ta sinantó se mia strofí
tu ádiu drómu
sti prosefchí enós pediu
stin agkaliá tu skotadiu
ke st’ óniro mu
Pezi éna boléro
gia pu travó den kséro
se óla mésa ap’ óla ektós
sarantadió éti fotós
Se mátia asteroména
ta mátia mu chaména
thabés morfés idanikés
s’ ágnostes chóres magikés
Orees aftapátes
diamántia mu ke stáchtes
díchos abáriza kamiá
stíno choró stin erimiá
|