|
Σ’ ένα κρεβάτι μες τη βροχή
για σένα έχω κοιμηθεί
την ψυχική μου αντοχή
στην έχω στρώσει για χαλί
Σαν καταιγίδα με χτυπάς
σου δίνω ό,τι μου ζητάς
κι εσύ σαν άπονος βοριάς
μέσα απ’ το σώμα μου περνάς
Μπορεί να είσαι μια πληγή
μα εγώ σε έχω ερωτευτεί
αγάπη μου, αγάπη…
Μπορεί να είσαι ένας σεισμός
μα ο έρωτάς σου αγιασμός
αγάπη μου, αγάπη…
Εγώ κοιμάμαι στο χιονιά
κι εσύ σε άλλη αγκαλιά
εγώ στου πόνου το βυθό
κι εσύ βαρκούλα στον αφρό
Στην παγωμένη μοναξιά
σε περιμένω σαν φωτιά
κι ένα φιλί σου μόνο μπορεί
να μου αλλάξει τη ζωή
|
S’ éna kreváti mes ti vrochí
gia séna écho kimithi
tin psichikí mu antochí
stin écho strósi gia chalí
San kategida me chtipás
su díno ó,ti mu zitás
ki esí san áponos voriás
mésa ap’ to sóma mu pernás
Bori na ise mia pligí
ma egó se écho erotefti
agápi mu, agápi…
Bori na ise énas sismós
ma o érotás su agiasmós
agápi mu, agápi…
Egó kimáme sto chioniá
ki esí se álli agkaliá
egó stu pónu to vithó
ki esí varkula ston afró
Stin pagoméni monaksiá
se periméno san fotiá
ki éna filí su móno bori
na mu alláksi ti zoí
|
