Πες μου μωρό μου
Τι θέλεις να σου παίξω
Τη λαίδη Μάκβεθ ή την Ηλέκτρα
Μες στο παιγνίδι μου
Κοιτάζω να σε μπλέξω
Μα το σκηνικό μου είναι φτωχό
Κι εγώ σπαράζω και πονώ
Τζουμ ταρατατζούμ
Αμάν αμάν και τρις αλί
Πάντα σ’ αγαπούσα
Μα δεν ήξερα γιατί
Τζουμ ταρατατζούμ
Αμάν αμάν και τρις αλί
Έζησα σε άλλη αποχή
Έλα βρε Τάσο μου
Κι η Γκόλφω σου σε ψάχνει
Έχει χαθεί σ’ άλλον αιώνα
Κάνει φινάλε
Κι η φωνούλα της σε φτιάχνει
Όμως δεν μπορεί να θυμηθεί
Και ξαναρχίζει απ’ την αρχή
Μια Κυριακή
που η μάνα Ελλάς έπαιζε πρέφα
έξω απ’ τη Θήβα
έχασα τα λογικά μου
Γυρνούσα σαν τη Γενοβέφα
Κι έπιασα τον ίδιο τον σκοπό
Σαν τον παλιό καλό καιρό
|
Pes mu moró mu
Ti thélis na su pekso
Ti ledi Mákveth í tin Iléktra
Mes sto pegnídi mu
Kitázo na se blékso
Ma to skinikó mu ine ftochó
Ki egó sparázo ke ponó
Tzum taratatzum
Amán amán ke tris alí
Pánta s’ agapusa
Ma den íksera giatí
Tzum taratatzum
Amán amán ke tris alí
Έzisa se álli apochí
Έla vre Táso mu
Ki i Gkólfo su se psáchni
Έchi chathi s’ állon eóna
Káni finále
Ki i fonula tis se ftiáchni
Όmos den bori na thimithi
Ke ksanarchízi ap’ tin archí
Mia Kiriakí
pu i mána Ellás épeze préfa
ékso ap’ ti Thíva
échasa ta logiká mu
Girnusa san ti Genovéfa
Ki épiasa ton ídio ton skopó
San ton palió kaló keró
|