Μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο
Μου ζήτησαν να πω για τα παλιά
Ή στο ημερολόγιο
Ν’ανοίξω να μιλήσω για όλα αυτά
Το χτες να τραγουδήσω
Το χτες που τότε γέμιζε θεούς
Μπροστά σένα μικρόφωνο
Μου ζήτησαν να πω γι’ άλλους καιρούς
Κι εγώ τους μίλησα σαν τη βροχή
Εγώ τραγούδησα σαν τη βροχή
Έκανα κλάμα μια ολόκληρη ζωή
Σαν την βροχή έχεις χαθεί
Μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο
Ανάμεσα σε γέλια και καπνούς
Να κάνω μυθιστόρημα
Να βγω και να πουλήσω τους καημούς
Εικόνες φυλακές ναι
Στιγμές που ‘ναι για μένα προσευχές
Μπροστά σ’ ένα μικρόφωνο
Καρδιά μου να μιλήσω για το χτες
|
Brostá s’ éna mikrófono
Mu zítisan na po gia ta paliá
Ή sto imerológio
N’anikso na milíso gia óla aftá
To chtes na tragudíso
To chtes pu tóte gémize theus
Brostá séna mikrófono
Mu zítisan na po gi’ állus kerus
Ki egó tus mílisa san ti vrochí
Egó tragudisa san ti vrochí
Έkana kláma mia olókliri zoí
San tin vrochí échis chathi
Brostá s’ éna mikrófono
Anámesa se gélia ke kapnus
Na káno mithistórima
Na vgo ke na pulíso tus kaimus
Ikónes filakés ne
Stigmés pu ‘ne gia ména prosefchés
Brostá s’ éna mikrófono
Kardiá mu na milíso gia to chtes
|