Ν’ αλλάξω θέλω ρούχα κι αέρα
να δω τον κόσμο μ’ άλλη ματιά
σύννεφο να `μαι, που φεύγει πέρα
και της δροσούλας σταλαγματιά
Ν’ αλλάξω θέλω τόπο και λόγια
να ξαναρχίσω απ’ την αρχή
πρωί να γίνω κι ονείρου φλόγα
που τη ζηλεύει η χαραυγή
Ν’ αλλάξω θέλω στα μάτια χρώμα
μη με γνωρίσεις και μ’ αρνηθείς
σαν ηλιαχτίδα να μ’ αγαπήσεις
κι όπως και πρώτα να μου δοθείς
Ν’ αλλάξω θέλω και την καρδιά μου
μην αδικήσει άλλη φορά
βωμός να γίνει η αγκαλιά σου
κι εγώ θυσία και προσφορά
|
N’ allákso thélo rucha ki aéra
na do ton kósmo m’ álli matiá
sínnefo na `me, pu fevgi péra
ke tis drosulas stalagmatiá
N’ allákso thélo tópo ke lógia
na ksanarchíso ap’ tin archí
pri na gino ki oniru flóga
pu ti zilevi i charavgí
N’ allákso thélo sta mátia chróma
mi me gnorísis ke m’ arnithis
san iliachtída na m’ agapísis
ki ópos ke próta na mu dothis
N’ allákso thélo ke tin kardiá mu
min adikísi álli forá
vomós na gini i agkaliá su
ki egó thisía ke prosforá
|