|
Να…
Να ’σουν εδώ και να σ’ ανάσαινα ξανά…
Να…
Να ’ταν τα λόγια πού ’χες πει αληθινά…
Στο πέταγμα του γλάρου, στο δρόμο με τα πεύκα
Τα φιλιά σου τα θαλασσινά
Φιλιά μακρινά
Είν’ ακόμα όλα ζωντανά
Δώσε μου τα χείλη σου ξανά
Τα διαλυμένα κάνε πάλι ένα
Ζω στα ψέματα τα χθεσινά
Κι εσύ πουθενά
Να…
Να ’σουν εδώ και να σ’ αγκάλιαζα ξανά
Να…
Να δω στα μάτια σου τ’ αστέρια κοντινά
Στο κόκκινο του ήλιου, στο πέρασμα των πλοίων
Τα φιλιά σου τα θαλασσινά
Φιλιά μακρινά
Είν’ ακόμα όλα ζωντανά
Δώσε μου τα χείλη σου ξανά
Τα διαλυμένα κάνε πάλι ένα
Ζω στα ψέματα τα χθεσινά
Κι εσύ πουθενά
|
Na…
Na ’sun edó ke na s’ anásena ksaná…
Na…
Na ’tan ta lógia pu ’ches pi alithiná…
Sto pétagma tu gláru, sto drómo me ta pefka
Ta filiá su ta thalassiná
Filiá makriná
In’ akóma óla zontaná
Dóse mu ta chili su ksaná
Ta dialiména káne páli éna
Zo sta psémata ta chthesiná
Ki esí puthená
Na…
Na ’sun edó ke na s’ agkáliaza ksaná
Na…
Na do sta mátia su t’ astéria kontiná
Sto kókkino tu íliu, sto pérasma ton plion
Ta filiá su ta thalassiná
Filiá makriná
In’ akóma óla zontaná
Dóse mu ta chili su ksaná
Ta dialiména káne páli éna
Zo sta psémata ta chthesiná
Ki esí puthená
|
