Όνειρα, φτερά μου χάρτινα
πάρτε με απαλά
ως τ’ ουρανού την αγκαλιά
Να ‘φευγα, και τι δε θα ‘δινα
να ‘μπαινα κρυφά
στου φεγγαριού κάποια γωνιά
Όνειρα, με μάτια κόκκινα
που κλεισαν βαριά
βλέπω τον κόσμο μια φωτιά
να ‘φευγα, πέρα απ’ τ’ ανθρώπινα
μέσα μου η καρδιά
άστρο σβηστό στο πουθενά
Όνειρα μου χτεσινά
πόσα βράδια μου ορφανά
έκλαψα για την αγάπη
στ’ ουρανού την αγκαλιά
Όνειρά μου αποψινά
μια και το φερε η καρδιά
κι έφυγε άλλη μια αγάπη
καλώς ήρθατε ξανά
Όνειρα, σε κόσμο ψεύτικο
πάμε να χαθώ
μέχρι ν’ αδειάσει το μυαλό
να ‘φευγα, σε ύπνο ατέλειωτο
κι όταν σηκωθώ
να ‘χω ξεχάσει ν’ αγαπώ
Όνειρα μου χτεσινά
πόσα βράδια μου ορφανά
έκλαψα για την αγάπη
στ’ ουρανού την αγκαλιά
Όνειρά μου αποψινά
μια και το φερε η καρδιά
κι έφυγε άλλη μια αγάπη
καλώς ήρθατε ξανά
|
Όnira, fterá mu chártina
párte me apalá
os t’ uranu tin agkaliá
Na ‘fevga, ke ti de tha ‘dina
na ‘bena krifá
stu fengariu kápia goniá
Όnira, me mátia kókkina
pu klisan variá
vlépo ton kósmo mia fotiá
na ‘fevga, péra ap’ t’ anthrópina
mésa mu i kardiá
ástro svistó sto puthená
Όnira mu chtesiná
pósa vrádia mu orfaná
éklapsa gia tin agápi
st’ uranu tin agkaliá
Όnirá mu apopsiná
mia ke to fere i kardiá
ki éfige álli mia agápi
kalós írthate ksaná
Όnira, se kósmo pseftiko
páme na chathó
méchri n’ adiási to mialó
na ‘fevga, se ípno atélioto
ki ótan sikothó
na ‘cho ksechási n’ agapó
Όnira mu chtesiná
pósa vrádia mu orfaná
éklapsa gia tin agápi
st’ uranu tin agkaliá
Όnirá mu apopsiná
mia ke to fere i kardiá
ki éfige álli mia agápi
kalós írthate ksaná
|