|
Βάζει δύσκολα κι απόψε η βραδιά
κι είναι λιώμα η καρδιά
ό, τι έχω είσαι εσύ, τ’ ομολογώ
και μακριά σου ναυαγώ
Να γυρίσεις θέλω μόνο
κι όσα γίνανε ξεχνώ
να γυρίσεις θέλω μόνο
δεν αντέχω τι κενό
να γυρίσεις θέλω μόνο
να σε πάρω αγκαλιά
κι ούτε λέξη δε θα πούμε
κι όσα γίνανε παλιά
Βάζει δύσκολα κι απόψε το κορμί
κι είσαι πάλι η αφορμή
μου `χει λείψει να με πας στους ουρανούς
τόσο που δεν βάζει ο νους
Κομμάτια η ζωή χωρίς εσένα
τριγύρω μου, όλα φαίνονται πια ξένα
Να γυρίσεις θέλω μόνο κι όσα γίνανε ξεχνώ
να γυρίσεις θέλω μόνο δεν αντέχω το κενό
να γυρίσεις θέλω μόνο να σε πάρω αγκαλιά
κι ούτε λέξη δε θα πούμε για όσα γίνανε παλιά
|
Oázi dískola ki apópse i vradiá
ki ine lióma i kardiá
ó, ti écho ise esí, t’ omologó
ke makriá su nafagó
Na girísis thélo móno
ki ósa ginane ksechnó
na girísis thélo móno
den antécho ti kenó
na girísis thélo móno
na se páro agkaliá
ki ute léksi de tha pume
ki ósa ginane paliá
Oázi dískola ki apópse to kormí
ki ise páli i aformí
mu `chi lipsi na me pas stus uranus
tóso pu den vázi o nus
Kommátia i zoí chorís eséna
trigiro mu, óla fenonte pia kséna
Na girísis thélo móno ki ósa ginane ksechnó
na girísis thélo móno den antécho to kenó
na girísis thélo móno na se páro agkaliá
ki ute léksi de tha pume gia ósa ginane paliá
|
