|
Πάνε δύο μήνες μοιάζουν χρόνια
Την ξεχασμένη σου χθες βρήκα τη κολώνια
Θ’ανοίξω είπα το άρωμά σου
Μήπως και κάτι από σένα θυμηθώ
Εγώ που πέθαινα για σένα για φαντάσου
Δύσκολο είναι τη μορφή σου να σκεφτώ…
Να μην τολμήσεις να μου μιλήσεις
Αν κάποιο βράδυ
Στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε
Να μην τολμήσεις
Γιατί αν μ’αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε
Φωτιά θα πάρουμε, και θα καούμε…
Πάνε δύο μήνες που ζούμε χώρια
Τα όνειρά μου αταξίδευτα βαπόρια
Θα φύγω είπα για άλλα μέρη
Γιατί στο χώμα σου δεν φύτρωσε ζωή
Θα πάω κάπου που κανείς να μην με ξέρει
Το παραμύθι μου να φτιάξω απ’την αρχή…
Να μην τολμήσεις να μου μιλήσεις
Αν κάποιο βράδυ
Στα όνειρά μας ξαφνικά συναντηθούμε
Να μην τολμήσεις
Γιατί αν μ’αγγίξεις και στα μάτια κοιταχτούμε
Φωτιά θα πάρουμε, και θα καούμε…
|
Páne dío mínes miázun chrónia
Tin ksechasméni su chthes vríka ti kolónia
Th’anikso ipa to áromá su
Mípos ke káti apó séna thimithó
Egó pu péthena gia séna gia fantásu
Dískolo ine ti morfí su na skeftó…
Na min tolmísis na mu milísis
An kápio vrádi
Sta ónirá mas ksafniká sinantithume
Na min tolmísis
Giatí an m’angiksis ke sta mátia kitachtume
Fotiá tha párume, ke tha kaume…
Páne dío mínes pu zume chória
Ta ónirá mu ataksídefta vapória
Tha fígo ipa gia álla méri
Giatí sto chóma su den fítrose zoí
Tha páo kápu pu kanis na min me kséri
To paramíthi mu na ftiákso ap’tin archí…
Na min tolmísis na mu milísis
An kápio vrádi
Sta ónirá mas ksafniká sinantithume
Na min tolmísis
Giatí an m’angiksis ke sta mátia kitachtume
Fotiá tha párume, ke tha kaume…
|
