|
Είσαι ένα πλάσμα ασυνήθιστο πολύ
δε σ’ αρέσουν τα πρέπει και τα μη
δε σε νοιάζει ο κόσμος τι θα πει.
βρες έναν τρόπο μαγικό
να γίνω έτσι κι εγώ.
Τις μανίες μου να σέβομαι πια
να αγαπώ κάθε νύχτα μου κακιά
αγωνία να μην έχω ξανά.
βρες έναν τρόπο μαγικό
να γίνω έτσι κι εγώ.
Να νιώθω κι ας μην καταλαβαίνω
να νιώθω και να μην επεμβαίνω
στα θέλω που κρύβω
στο τέλος να ενδίδω
και να μην τρομάζω
που τόσο σου μοιάζω.
Τις συγκρίσεις δε θες και τις μισείς.
πια με ρούχα στενά μην ντυθείς
μόνο με της καρδιάς και της ψυχής.
βρες έναν τρόπο μαγικό
να γίνω έτσι κι εγώ.
Της ζωής μου για βρες το γιατρικό
σαν να είμαι ξανά παιδί μικρό
να μην έχω ενοχή κι ενδοιασμό
να μην φοβάμαι να λαχταρώ.
βρες έναν τρόπο.
|
Ise éna plásma asiníthisto polí
de s’ arésun ta prépi ke ta mi
de se niázi o kósmos ti tha pi.
vres énan trópo magikó
na gino étsi ki egó.
Tis maníes mu na sévome pia
na agapó káthe níchta mu kakiá
agonía na min écho ksaná.
vres énan trópo magikó
na gino étsi ki egó.
Na niótho ki as min katalaveno
na niótho ke na min epemveno
sta thélo pu krívo
sto télos na endído
ke na min tromázo
pu tóso su miázo.
Tis sigkrísis de thes ke tis misis.
pia me rucha stená min ntithis
móno me tis kardiás ke tis psichís.
vres énan trópo magikó
na gino étsi ki egó.
Tis zoís mu gia vres to giatrikó
san na ime ksaná pedí mikró
na min écho enochí ki endiasmó
na min fováme na lachtaró.
vres énan trópo.
|
