Τώρα βλέπω πως μ’ αρέσει ότι πέταγα χθες
και φοράω δίχως λόγο το πουκάμισο που θες
κλείνουμε απόψε δύο χρόνια την επέτειο μισώ
δώρο μου στέλνεις τη διχόνοια
κι όμως ακόμα σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
και μια χάρη μόνο σου ζητώ
Να προσέχεις να προσέχεις
και ας είπες πως δε μ’αντέχεις
Να προσέχεις να προσέχεις
και να ξέρεις ένα φίλο πως θα έχεις αν το θες
όποτε θες αρκεί να θες
Τώρα παίζω με τον πόνο τα μεσάνυχτα κρυφτό
κάποια άλλη ας μπορούσα και όχι εσένα να σκεφτώ
σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
και μια χάρη μόνο σου ζητώ
Να προσέχεις να προσέχεις
και ας είπες πως δε μ’ αντέχεις
Να προσέχεις να προσέχεις
και να ξέρεις ένα φίλο πως θα έχεις αν το θες
όποτε θες αρκεί να θες
|
Tóra vlépo pos m’ arési óti pétaga chthes
ke foráo díchos lógo to pukámiso pu thes
klinume apópse dío chrónia tin epétio misó
dóro mu stélnis ti dichónia
ki ómos akóma s’ agapó s’ agapó
ke mia chári móno su zitó
Na proséchis na proséchis
ke as ipes pos de m’antéchis
Na proséchis na proséchis
ke na kséris éna fílo pos tha échis an to thes
ópote thes arki na thes
Tóra pezo me ton póno ta mesánichta kriftó
kápia álli as borusa ke óchi eséna na skeftó
s’ agapó s’ agapó
ke mia chári móno su zitó
Na proséchis na proséchis
ke as ipes pos de m’ antéchis
Na proséchis na proséchis
ke na kséris éna fílo pos tha échis an to thes
ópote thes arki na thes
|