Μη στεναχωριέσαι πάλι, μην αφήνεις το σκοτάδι
να σκεπάσει τη ψυχή σου, σε παρακαλώ.
Είμαι εγώ εδώ μαζί σου, έλα δωσμου το φιλί σου,
είμαστε στον κόσμο ετούτο, μόνο εσύ κι εγώ.
Δεν χωράμε στο δικό τους, δεν αντέχουνε το φως τους,
κοίτα γύρω όλα αλλάζουν, ναι εσύ κι εγώ.
Έχουμε ότι δεν έχουν, όλα γύρω μας ας τρέχουν,
θα’ μαι εγώ εδώ για’ σένα, να σου τραγουδώ (x2).
Μη στεναχωριέσαι πάλι, μες στο τσιμεντένιο χάλι,
πες μου που να πλάσω αγάπη, να’ χεις φυλαχτό.
Να ριζώσει να στεριώσει, απ’ το ψέμα να μας σώσει,
η λατρεία μου η τόση, χώμα και νερό.
όλα γύρω μας υπάρχουν, κάτι νιώθουν όλα τα’ χουν,
μα δεν έχουνε μωρό μου ότι εσύ κι εγώ.
Έχουμε ότι δεν έχουν, όλα γύρω μας ας τρέχουν,
θα’ μαι εγώ εδώ για’ σένα, να σου τραγουδώ (x2).
Έλα λίγο χαμογέλα, μέσα στης ζωής την τρέλα,
μόνο εσύ είσαι ο λόγος, για να υπάρχω εγώ.
Ως τα απέραντα του κόσμου, θα σ’ακολουθήσω βιος μου,
μόνο εσύ είσαι ο λόγος, για να υπάρχω εγώ (x2).
|
Mi stenachoriése páli, min afínis to skotádi
na skepási ti psichí su, se parakaló.
Ime egó edó mazí su, éla dosmu to filí su,
imaste ston kósmo etuto, móno esí ki egó.
Den choráme sto dikó tus, den antéchune to fos tus,
kita giro óla allázun, ne esí ki egó.
Έchume óti den échun, óla giro mas as tréchun,
tha’ me egó edó gia’ séna, na su tragudó (x2).
Mi stenachoriése páli, mes sto tsimenténio cháli,
pes mu pu na pláso agápi, na’ chis filachtó.
Na rizósi na steriósi, ap’ to pséma na mas sósi,
i latria mu i tósi, chóma ke neró.
óla giro mas ipárchun, káti nióthun óla ta’ chun,
ma den échune moró mu óti esí ki egó.
Έchume óti den échun, óla giro mas as tréchun,
tha’ me egó edó gia’ séna, na su tragudó (x2).
Έla lígo chamogéla, mésa stis zoís tin tréla,
móno esí ise o lógos, gia na ipárcho egó.
Os ta apéranta tu kósmu, tha s’akoluthíso vios mu,
móno esí ise o lógos, gia na ipárcho egó (x2).
|