Δε σε ξέρω…μα έμαθα να σε ζηλεύω
Βλέπεις αυτή που αγαπώ στην αγκαλιά σου την βλέπω…
κι εγώ μόνος μου μένω…
Θεέ μου πόσο την θέλω…
Θα`θελα να`ταν δικιά μου χωρίς εκείνη πεθαίνω…γιατί…
Γιατί να μη μπορώ εγώ να την κερδίσω…
Ξεριζώνω την καρδιά μου για να την φέρω πίσω…
Μα δεν τα καταφέρνω πάλι εσύ μου την κλέβεις…
Τη μικρή μου νεράιδα από τα χέρια μου παίρνεις!
Όλα δικά σου τα θέλεις μα πριν έρθεις εσύ…
την περίμενα εγώ στην αγκαλιά μου να μπει…
μα δεν φάνηκε…
κι έχασα το κορίτσι μου,
από τότε πολεμάω να ξεφύγω από την θλίψη μου!
Μην με παρεξηγείς, ξέρω πώς δεν σε νοιάζει.
Ξέρω πως το τραγούδι μου αυτό σε αηδιάζει,μα είναι ότι έχω,
όλη μου η περιουσία,ένα κομμάτι χαρτί και λίγο φαντασία
Πρόσεχε την γιατί εγώ δεν μπορώ,
νόμιζα θα`ρθεί να με βρει όμως δεν είναι εδώ,
γιατί από μας τους δυο εγώ είμαι ο χειρότερος,
στην καρδιά της μέσα είσαι σημαντικότερος!!
Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ…
για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά…
για λίγο τώρα!
Πρόσεχέ την έχει περάσει πολλά,
ο χειρότερός της φόβος είναι η μοναξιά,
όταν δεν είναι καλά χάιδεψε της τα μαλλιά
πες της γλυκόλογα στ`αυτί και κράτησέ την σφιχτά!
Μην μου την κάνεις να κλαίει τέτοιο πλάσμα είναι κρίμα,
τα ματάκια της στοίχοι από το πιο όμορφο ποίημα!
Κι αν ποτέ σου θυμώσει δώσ’ της μόνο αγάπη,
κοίταξε μην ραγίσει γιατί είναι σαν πορσελάνη.
Όμορφη και πολύτιμη να της φέρεσαι έτσι,
Είναι ένας άγγελος που στην αυλή σου έχει πέσει.
Κάποια βράδια…κάτι θα πάθει νομίζει…
Να της κρατάς συντροφιά μέχρι τα μάτια να κλείσει
ή και να κοιμηθεί για να σε δει στα όνειρά της που θα είσαι ο φύλακας…
ο γλυκός πρίγκιπάς της.
Να πηγαίνετε βόλτες στα πιο όμορφα μέρη,
γιατί σιχάθηκε εδώ πέρα όλο τα ίδια να βλέπει…
Και μην ανησυχείς εγώ γίνομαι σκόνη,
δε θα την ενοχλήσω όσο κι αυτό αν με σκοτώνει!
Η καρδιά μου είναι μόνη να χαρείς επομένως
μ’ αυτή που εσένα αγαπάει εγώ είμαι ερωτευμένος!
Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ…
για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά…
για λίγο τώρα!
|
De se kséro…ma ématha na se zilevo
Olépis aftí pu agapó stin agkaliá su tin vlépo…
ki egó mónos mu méno…
Theé mu póso tin thélo…
Tha`thela na`tan dikiá mu chorís ekini petheno…giatí…
Giatí na mi boró egó na tin kerdíso…
Kserizóno tin kardiá mu gia na tin féro píso…
Ma den ta kataférno páli esí mu tin klévis…
Ti mikrí mu neráida apó ta chéria mu pernis!
Όla diká su ta thélis ma prin érthis esí…
tin perímena egó stin agkaliá mu na bi…
ma den fánike…
ki échasa to korítsi mu,
apó tóte polemáo na ksefígo apó tin thlípsi mu!
Min me pareksigis, kséro pós den se niázi.
Kséro pos to tragudi mu aftó se aidiázi,ma ine óti écho,
óli mu i periusía,éna kommáti chartí ke lígo fantasía
Próseche tin giatí egó den boró,
nómiza tha`rthi na me vri ómos den ine edó,
giatí apó mas tus dio egó ime o chiróteros,
stin kardiá tis mésa ise simantikóteros!!
Den se kséro allá na tin proséchis!
Aftí pu agapó esí tin échis!
Tha`thela na me esí…
gia mía óra!
Na tin icha agkaliá…
gia lígo tóra!
Próseché tin échi perási pollá,
o chiróterós tis fóvos ine i monaksiá,
ótan den ine kalá cháidepse tis ta malliá
pes tis glikóloga st`aftí ke krátisé tin sfichtá!
Min mu tin kánis na klei tétio plásma ine kríma,
ta matákia tis stichi apó to pio ómorfo piima!
Ki an poté su thimósi dós’ tis móno agápi,
kitakse min ragisi giatí ine san porseláni.
Όmorfi ke polítimi na tis férese étsi,
Ine énas ángelos pu stin avlí su échi pési.
Kápia vrádia…káti tha páthi nomízi…
Na tis kratás sintrofiá méchri ta mátia na klisi
í ke na kimithi gia na se di sta ónirá tis pu tha ise o fílakas…
o glikós prígkipás tis.
Na pigenete vóltes sta pio ómorfa méri,
giatí sicháthike edó péra ólo ta ídia na vlépi…
Ke min anisichis egó ginome skóni,
de tha tin enochlíso óso ki aftó an me skotóni!
I kardiá mu ine móni na charis epoménos
m’ aftí pu eséna agapái egó ime erotevménos!
Den se kséro allá na tin proséchis!
Aftí pu agapó esí tin échis!
Tha`thela na me esí…
gia mía óra!
Na tin icha agkaliá…
gia lígo tóra!
|