|
Κάποιο βραδάκι στις οκτώ
σας είδα πάνω στον Λυκαβηττό
εσένανε κι εκείνη και είδα να σου δίνει
χίλια φιλάκια στο λεπτό.
Σαν ήρθατε στη γειτονιά
θαρρώ η ώρα ήτανε εννιά
και οι κοπέλες όλες που ήταν κουτσομπόλες
φωνάζανε απ’ τη γωνιά
Να το πάρεις το κορίτσι
να το πάρεις, μην το παιδεύεις
να το πάρεις το κορίτσι είναι κρίμα,
να κοροϊδεύεις.
Είν’ κορίτσι από σπίτι
και δεν είναι όπως τα άλλα
κι όταν σου μιλά για γάμο μην τρομάζεις
και μη θαρρείς πως είν’ κρεμάλα.
Δε σου λέμε να το πάρεις με τη βία,
να το πάρεις επειδή το αγαπάς
κι αν δεν ξέρεις το χορό του Ησαΐα,
μη φοβάσαι θα στον μάθει ο παπάς.
Έλα πάρ’ το το κορίτσι
και μην κάνεις τον πεισματάρη,
όλη η γειτονιά φωνάζει να το πάρεις,
βρε το κορίτσι να το πάρεις.
|
Kápio vradáki stis októ
sas ida páno ston Likavittó
esénane ki ekini ke ida na su díni
chília filákia sto leptó.
San írthate sti gitoniá
tharró i óra ítane enniá
ke i kopéles óles pu ítan kutsobóles
fonázane ap’ ti goniá
Na to páris to korítsi
na to páris, min to pedevis
na to páris to korítsi ine kríma,
na koroidevis.
In’ korítsi apó spíti
ke den ine ópos ta álla
ki ótan su milá gia gámo min tromázis
ke mi tharris pos in’ kremála.
De su léme na to páris me ti vía,
na to páris epidí to agapás
ki an den kséris to choró tu Isaΐa,
mi fováse tha ston máthi o papás.
Έla pár’ to to korítsi
ke min kánis ton pismatári,
óli i gitoniá fonázi na to páris,
vre to korítsi na to páris.
|
