|
Χωρίς το σύννεφο βροχή δεν κατεβαίνει
ούτε το δάκρυ χωρίς καημό
χωρίς τον άνεμο τα δέντρα δε λυγάνε
δε σταματάν οι πίκρες δίχως γυρισμό
Αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω
να σταματήσω τα τρένα στο σταθμό
να `χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω
να μην αφήσω δρόμο για το χωρισμό
Γιατί κοιτάς τα μάτια μου τα βουρκωμένα
που παν στα ξένα σ’ ωκεανό
γιατί κοιτάς τα χέρια μου τα λαβωμένα
που παν στα ξένα κι έχουν σφίξει κεραυνό
Αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω
να σταματήσω τα τρένα στο σταθμό
να `χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω
να μην αφήσω δρόμο για το χωρισμό
|
Chorís to sínnefo vrochí den kateveni
ute to dákri chorís kaimó
chorís ton ánemo ta déntra de ligáne
de stamatán i píkres díchos girismó
Ach na borusa ta limánia na ta kliso
na stamatíso ta tréna sto stathmó
na `cha ti dínami ta vráchia na kilíso
na min afíso drómo gia to chorismó
Giatí kitás ta mátia mu ta vurkoména
pu pan sta kséna s’ okeanó
giatí kitás ta chéria mu ta lavoména
pu pan sta kséna ki échun sfíksi keravnó
Ach na borusa ta limánia na ta kliso
na stamatíso ta tréna sto stathmó
na `cha ti dínami ta vráchia na kilíso
na min afíso drómo gia to chorismó
|
