Ξημέρωμα και κανείς δεν έσκυψε
στα μάτια του τα ορθάνοιχτα
μέσ’ στον σκληρό αγέρα.
Νεκρός έμεινε στον δρόμο
μ’ ένα μαχαίρι στην καρδιά, μ’ ένα μαχαίρι,
δεν τον εγνώριζε κανένας,
δεν τον εγνώριζε κανένας,
μ’ ένα μαχαίρι στην καρδιά
και κανείς δεν έσκυψε.
Μάνα, πώς έτρεμε το φαναράκι του δρόμου,
μάνα, πώς έτρεμε το φανάρι,
μάνα, πώς έτρεμε το φανάρι του δρόμου,
το φανάρι του δρόμου.
Μ’ ένα μαχαίρι στην καρδιά
και κανείς δεν έσκυψε.
Μάνα, πώς έτρεμε το φαναράκι του δρόμου,
μάνα, πώς έτρεμε το φανάρι,
μάνα, πώς έτρεμε το φανάρι του δρόμου,
το φανάρι του δρόμου.
Μ’ ένα μαχαίρι στην καρδιά
και κανείς δεν έσκυψε.
|
Ksiméroma ke kanis den éskipse
sta mátia tu ta orthánichta
més’ ston skliró agéra.
Nekrós émine ston drómo
m’ éna macheri stin kardiá, m’ éna macheri,
den ton egnórize kanénas,
den ton egnórize kanénas,
m’ éna macheri stin kardiá
ke kanis den éskipse.
Mána, pós étreme to fanaráki tu drómu,
mána, pós étreme to fanári,
mána, pós étreme to fanári tu drómu,
to fanári tu drómu.
M’ éna macheri stin kardiá
ke kanis den éskipse.
Mána, pós étreme to fanaráki tu drómu,
mána, pós étreme to fanári,
mána, pós étreme to fanári tu drómu,
to fanári tu drómu.
M’ éna macheri stin kardiá
ke kanis den éskipse.
|