Ένα καράβι ο έρωτάς μας στο νερό
και ενώ ταξίδευε με αίθριο καιρό
στην πρώτη δύσκολη στιγμή το εγκαταλείψαμε
και στο βυθό σαν το ναυάγιο το ρίξαμε
Πες μου πως έσπασε
πες μου πως έφτασε
μια αγάπη τέλεια ως την συντέλεια
Μια αγάπη απόλυτη
μια αγάπη άγια
πως πήγε άδικα κι αυτή σαν τα ναυάγια
Σαν δυο σταγόνες απ’ την ίδια την βροχή
είμαστε ένα με κορμί και με ψυχή
και κει που όνειρα και ελπίδες μας ενώσανε
στα πρώτα δύσκολα τα όπλα παραδώσαμε
Πες μου πως έσπασε
πες μου πως έφτασε
μια αγάπη τέλεια ως την συντέλεια
Μια αγάπη απόλυτη
μια αγάπη άγια
πως πήγε άδικα κι αυτή σαν τα ναυάγια
|
Έna karávi o érotás mas sto neró
ke enó taksídeve me ethrio keró
stin próti dískoli stigmí to egkatalipsame
ke sto vithó san to nafágio to ríksame
Pes mu pos éspase
pes mu pos éftase
mia agápi télia os tin sintélia
Mia agápi apóliti
mia agápi ágia
pos píge ádika ki aftí san ta nafágia
San dio stagónes ap’ tin ídia tin vrochí
imaste éna me kormí ke me psichí
ke ki pu ónira ke elpídes mas enósane
sta próta dískola ta ópla paradósame
Pes mu pos éspase
pes mu pos éftase
mia agápi télia os tin sintélia
Mia agápi apóliti
mia agápi ágia
pos píge ádika ki aftí san ta nafágia
|