|
Ανύπαρκτα ταξίδια μες στην άβυσσο
και το ληγμένο μες στην τσέπη διαβατήριο.
Περνάω τα σύννεφα, σε βρίσκω στον παράδεισο
και με κερνάς της γνώσης δηλητήριο.
Με το κορμί ελεύθερο να τρέχει να σε ψάχνει
κι ένα μυαλό τρελό φυλακισμένο,
αν θα σε βρω δε θα `σαι εκεί που θα σε περιμένω
αν θα σε βρω δε θα `σαι εκεί που περιμένω.
Νετρίνο ταξίδι πρώτο και τελευταίο,
νετρίνο ταξίδι στην πορεία σου μ’ αφήνω.
Κι από τη γη στον ουρανό ίσως με ζήσεις ως εδώ,
ίσως μονάχος μες στα σύννεφα να μείνω
χωρίς αγάπη το παρόν τ’ ονειρευτήκαμε
γυμνά κορμιά που μόνο δέρμα έχουν αγγίξει.
Με μια ματιά κι δυο μαζί παγιδευτήκαμε
σε μια στιγμή που φεύγει πριν αρχίσει.
|
Aníparkta taksídia mes stin ávisso
ke to ligméno mes stin tsépi diavatírio.
Pernáo ta sínnefa, se vrísko ston parádiso
ke me kernás tis gnósis dilitírio.
Me to kormí elefthero na tréchi na se psáchni
ki éna mialó treló filakisméno,
an tha se vro de tha `se eki pu tha se periméno
an tha se vro de tha `se eki pu periméno.
Netríno taksídi próto ke telefteo,
netríno taksídi stin poria su m’ afíno.
Ki apó ti gi ston uranó ísos me zísis os edó,
ísos monáchos mes sta sínnefa na mino
chorís agápi to parón t’ onireftíkame
gimná kormiá pu móno dérma échun angiksi.
Me mia matiá ki dio mazí pagideftíkame
se mia stigmí pu fevgi prin archísi.
|
