Παίζω με τη ζωή χορεύω το χορό μου
Κοιμάμαι αγκαλιά μαζί με τ’ όνειρό μου
κι η μέρα μου γελάει και με χαϊδεύει η νύχτα
κι ο έρωτας μου λέει παραμύθια
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη
Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι
Παίζω με τη ζωή στα δίχτυα της αράχνης
Γελάω με τον καιρό πίνω νερό της πάχνης
Κι εσένα π’ αγαπάω πάντα θα σε παιδεύω
Σαν ψάρι θα γλιστράω θα δραπετεύω
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη
Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι
Παίζω με τη ζωή παίζει κι αυτή με μένα
Κρατάω μυστικά στον άνεμο κρυμμένα
Κι η άγρια μοναξιά άνοιξε σαν λουλούδι
Και τ’ άρωμα της το ‘κανα τραγούδι
Γιατί είμαι ένα νησί μέσα στην πόλη
Κανείς δε με γνωρίζει κι ας με ξέρουν όλοι
|
Pezo me ti zoí chorevo to choró mu
Kimáme agkaliá mazí me t’ óniró mu
ki i méra mu gelái ke me chaidevi i níchta
ki o érotas mu léi paramíthia
Giatí ime éna nisí mésa stin póli
Kanis de me gnorízi ki as me ksérun óli
Pezo me ti zoí sta díchtia tis aráchnis
Geláo me ton keró píno neró tis páchnis
Ki eséna p’ agapáo pánta tha se pedevo
San psári tha glistráo tha drapetevo
Giatí ime éna nisí mésa stin póli
Kanis de me gnorízi ki as me ksérun óli
Pezo me ti zoí pezi ki aftí me ména
Kratáo mistiká ston ánemo krimména
Ki i ágria monaksiá ánikse san luludi
Ke t’ ároma tis to ‘kana tragudi
Giatí ime éna nisí mésa stin póli
Kanis de me gnorízi ki as me ksérun óli
|