|
Γλυκό μου βράδυ μαχαίρι χάδι
την πίκρα άνοιξε που με χωρά
Μου λες μπουμπούνα άντε ξεκούνα
πάντα παράνομη είν’ η χαρά
Πέφτει η ασφάλεια κι ας είμαι χάλια
δε θα αντέξω ν’ αντισταθώ
ό, τι μπορέσω για να σ’ αρέσω
πάλι στα πόδια μου για να σταθώ
Από που έρχεσαι και που το πας
μέσα σου κλείνεσαι δε με κοιτάς
Από που έρχεσαι και που το πας
μια σκέτη τρέλα σαν με φιλάς
σαν με φιλάς
Δώδεκα η ώρα γεμάτη φόρα
νύχτα μου εργάσιμη τράβα κουπί
Η ώρα μία κρύα αστεία
κουτοί που είμαστε κι αληθινοί
Η ώρα δύο κάνε ταμείο
για να μας φτάσουνε κάνε ευχή
Κι όταν γυρίσουμε άδειο ψυγείο
νηστεία έρωτας και προσευχή
|
Glikó mu vrádi macheri chádi
tin píkra ánikse pu me chorá
Mu les bubuna ánte ksekuna
pánta paránomi in’ i chará
Péfti i asfália ki as ime chália
de tha antékso n’ antistathó
ó, ti boréso gia na s’ aréso
páli sta pódia mu gia na stathó
Apó pu érchese ke pu to pas
mésa su klinese de me kitás
Apó pu érchese ke pu to pas
mia skéti tréla san me filás
san me filás
Dódeka i óra gemáti fóra
níchta mu ergásimi tráva kupí
I óra mía kría astia
kuti pu imaste ki alithini
I óra dío káne tamio
gia na mas ftásune káne efchí
Ki ótan girísume ádio psigio
nistia érotas ke prosefchí
|
