|
Κυλάς ανάμεσα στα χρόνια
Αθόρυβα διακριτικά
Μα σε προδίδει η κολόνια
Η ανάσα σου στα κινητά
Γεμίζεις ζάλη το ποτό μου
Και το κρεβάτι μου ενοχή
Μπαίνεις και βγαίνεις στο μυαλό μου
Έχεις ακόμα το κλειδί
Είναι πρωί, ώρα επτά
Γυρίζουν σκέψεις και ποτά
Μες το κεφάλι
Φτάνει σου λέω, αρκετά
Είσαι το πριν και το μετά
Νίκησες πάλι…
Περνάς τις πόρτες και τους τοίχους
Τον πόνο και την αντοχή
Βάζεις το χρώμα σου στους ήχους
Τη μουσική σου στη βροχή
Ξέρεις καλά όσα δεν ξέρω
Τα θέλω μου και τα μπορώ
Ζω μονάχα για να σε θέλω
Μακριά σου, για να μη μπορώ
Είναι πρωί, ώρα επτά
Γυρίζουν σκέψεις και ποτά
Μες το κεφάλι
Φτάνει σου λέω, αρκετά
Είσαι το πριν και το μετά
Νίκησες πάλι…
|
Kilás anámesa sta chrónia
Athóriva diakritiká
Ma se prodídi i kolónia
I anása su sta kinitá
Gemízis záli to potó mu
Ke to kreváti mu enochí
Benis ke vgenis sto mialó mu
Έchis akóma to klidí
Ine pri, óra eptá
Girízun sképsis ke potá
Mes to kefáli
Ftáni su léo, arketá
Ise to prin ke to metá
Níkises páli…
Pernás tis pórtes ke tus tichus
Ton póno ke tin antochí
Oázis to chróma su stus íchus
Ti musikí su sti vrochí
Kséris kalá ósa den kséro
Ta thélo mu ke ta boró
Zo monácha gia na se thélo
Makriá su, gia na mi boró
Ine pri, óra eptá
Girízun sképsis ke potá
Mes to kefáli
Ftáni su léo, arketá
Ise to prin ke to metá
Níkises páli…
|
