Έφταιξα συμπάθησε με
Ελενίτσα μου
σαν και πρώτα αγκάλιασε με
βρε κουκλίτσα μου
Πίστεψε με όρκο κάνω
στη μανούλα μου
σ’ αγαπώ και θα σε κάνω
γυναικούλα μου
Νίτσα Ελενίτσα
Ελενάκι μου
εσύ ‘σαι τ’ όνειρο μου
και το μεράκι μου
Νίτσα Ελενίτσα
Ελενάκι μου
Στο σεργιάνι κάθε δείλι
Ελενίτσα μου
με ρωτούν για σένα οι φίλοι
βρε κουκλίτσα μου
Θέλουν να μας ξαναδούνε
να τα μπλέξουμε
και στο γάμο μας να ‘ρθούνε
να χορέψουνε
Κι αν η μάνα σου δε θέλει
Ελενίτσα μου
πες το ναι και μη σε μέλει
βρε κουκλίτσα μου
Τη ζωή μας να χαρούμε
δίχως κλάματα
κι αγκαλίτσα να μας βρούνε
τα γεράματα
|
Έfteksa sibáthise me
Elenítsa mu
san ke próta agkáliase me
vre kuklítsa mu
Pístepse me órko káno
sti manula mu
s’ agapó ke tha se káno
ginekula mu
Nítsa Elenítsa
Elenáki mu
esí ‘se t’ óniro mu
ke to meráki mu
Nítsa Elenítsa
Elenáki mu
Sto sergiáni káthe dili
Elenítsa mu
me rotun gia séna i fíli
vre kuklítsa mu
Thélun na mas ksanadune
na ta bléksume
ke sto gámo mas na ‘rthune
na chorépsune
Ki an i mána su de théli
Elenítsa mu
pes to ne ke mi se méli
vre kuklítsa mu
Ti zoí mas na charume
díchos klámata
ki agkalítsa na mas vrune
ta gerámata
|