Γέμισες με λόγια το μυαλό μου
είπα και εγώ να σε πιστέψω
Φαίνεται πως είναι το γραφτό μου
να πονάω, να αγαπάω
και να πέφτω πάντα έξω
Νόμιζα, νόμιζα
πως μ’ αγαπούσες
Νόμιζα, νόμιζα
πως θα κρατούσες
Νόμιζα, νόμιζα
πως με πονούσες
Νόμιζα…
Είπες ότι ένιωθες για μένα
κάτι που ζητούσες να το νιώσεις
Ήταν όμως όλα ένα ψέμα
Είπες λέξεις να με παίξεις
και ν’ αφήσεις εντυπώσεις
Νόμιζα, νόμιζα
πως μ’ αγαπούσες
Νόμιζα, νόμιζα
πως θα κρατούσες
Νόμιζα, νόμιζα
πως με πονούσες
Νόμιζα…
|
Gemises me lógia to mialó mu
ipa ke egó na se pistépso
Fenete pos ine to graftó mu
na ponáo, na agapáo
ke na péfto pánta ékso
Nómiza, nómiza
pos m’ agapuses
Nómiza, nómiza
pos tha kratuses
Nómiza, nómiza
pos me ponuses
Nómiza…
Ipes óti éniothes gia ména
káti pu zituses na to niósis
Ήtan ómos óla éna pséma
Ipes léksis na me peksis
ke n’ afísis entipósis
Nómiza, nómiza
pos m’ agapuses
Nómiza, nómiza
pos tha kratuses
Nómiza, nómiza
pos me ponuses
Nómiza…
|